Χίλια καλωσορίσατε φίλοι μου αγαπημένοι. Λέγομαι Μαρίνα Ζαχαρία, είμαι νηπιαγωγός και με χαρά σας υποδέχομαι στο διαδικτυακό μου φτωχικό.
Το Ιστολόγιό μου απευθύνεται σε νηπιαγωγούς, εκπαιδευτικούς, γονείς, αλλά και όσους αισθάνονται ακόμη παιδιά και προτείνει ιδέες και εκπαιδευτικές δράσεις. Oι δημοσιεύσεις μας αποτελούν πρωτογενές υλικό, το οποίο έχουμε εφαρμόσει στις τάξεις του νηπιαγωγείου.
Το Περί...Νηπιαγωγών αισίως διανύει τον 11ο του χρόνο στο διαδίκτυο. Όταν ξεκινήσαμε το 2010, τα ιστολόγια για νηπιαγωγούς ήταν μετρημένα στα δάχτυλα. Τώρα απλά ελπίζουμε να αποτελούμε κι εμείς ένα φωτεινό αστέρι στο διαδικτυακό μικρόκοσμο.

Αν έχετε υλικό προς δημοσίευση στείλτε μου e-mail nipiagogoi@gmail.com

ΚΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ ! ! !

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

Hμέρα αποταμίευσης: ΕΠΟΠΤΙΚΟ ΥΛΙΚΟ

Κέθε χρόνο την ημέρα της αποταμίευσης τα νηπιαγωγεία γεμίζουν με γουρουνάκια κουμπαράδες και με σακούλια με φασόλια. Ευκαιρία είναι να ασχοληθούμε με κάτι διαφορετικό. Διάφορες τράπεζες έχουν σχεδιάσει προγράμματα για παιδιά που αφορούν στην αποταμίευση. Μερικές από αυτές τις προτάσεις είναι ιδιαίτερα αξιόλογες.

Ένα πολύ όμορφο παραμύθι γα την αποταμίευση είναι αυτό που ακολουθεί



Επίσης πολλές δραστηριότητες μπορούν να γίνουν με το "Αν κάθε μέρα"


...αν κάθε μέρα μαζεύω ένα ποτήρι νερό, σε μερικά χρόνια θα έχω μια θάλασσα δικά μου...


Μπορούμε να εικονογραφήσουμε την ιστορία, και να τη συνεχίσουμε με δικές μας υποθέσεις...
Επίσης μπορούμε να βρούμε υλικό online  και παιχνίδια πατώντας στην παρακάτω εικόνα.
http://www.eurobank.gr/online/HOME/AnKatheMera/
Τέλος, μερικές ιδέες που ψάρεψα από το ίντερνετ είναι οι ακόλουθες:






Αυτά αγαπητοί μου φίλοι και...
Keep Sharing!!!


31 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ (παλιές ιδέες)

ΦΑΣΟΥΛΙ ΤΟ ΦΑΣΟΥΛΙ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΟ ΣΑΚΟΥΛΙ


Δίνουμε στα παιδιά κομμένες τις λέξεις της παροιμίας και καλούνται να τη σχηματίσουν.



Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ - 28H ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Πόσες εικόνες ξεπηδούν μέσα από αυτό το τραγούδι....

ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕ ΤΟ ΤΑΜΠΟΥΡΛΟ
Ζούσε κάποτε στον κόσμο τον αγιάτρευτο
Ένα αγόρι ξεχασμένο κι απροστάτευτο.
Είχε ένα μικρό ταμπούρλο και το βάραγε.
Τι ψυχή βασανισμένη να 'ταν άραγε;

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Η γειτονιά του δεν το κράταγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Τους δρόμους πήρε και περπάταγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Καπνός τριγύρω δε φαινότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.




Τι τα θέλει τα βιβλία και τα γράμματα
Σ' όλους έρχονται μια μέρα τα γεράματα.
Τι τα θέλει τα παλάτια, τα μαλάματα.
Η ζωή κυλάει με δάκρυα και με κλάματα.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Κανένας τόπος δεν τον χώραγε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Στις ερημιές μακριά προχώραγε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Ούτ' ένα φύλλο δεν κουνιότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα κάπου πόλεμος γινότανε.

Νύχτα μέρα περπατούσε ασταμάτητα
Σε λαγκάδια φουντωμένα, δάση απάτητα.
Μα στου ποταμού την άκρη που αργοκύλαγε,
Το τσακάλι του πολέμου παραφύλαγε.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Με τ' άγριο νύχι του σημάδεψε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Και μια ζωούλα ακόμα κλάδεψε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Τ' αγόρι λες ονειρευότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα γύρω πόλεμος γινότανε.

Κι όταν στις κορφές απάνω μέρα χάραξε
Στη μικρή καρδιά του μέσα κάτι σπάραξε.
Έτσι πέρασε στη χώρα του αμίλητου
Και τ' αγρίμια του άλλου κόσμου γίναν φίλοι του.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Της γης ο κόρφος δεν τον χώρεσε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Στον ουρανό βαθιά προχώρησε.
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Ταμπούρλο πια δεν ακουγότανε
Ταμ ταμ - ταμ ταμ
Μα πάντα πόλεμος γινότανε.

Ταμ ταμ - ταμ ταμ