Θα πάω για... καπέλα :)

Ήμουν πολύ τυχερή, γιατί προμηθεύτηκα πολύ φθηνά καπέλα από ένα κατάστημα παιχνιδιών.

 

 Έτσι μπορέσαμε να παίξουμε πολύ με τα καπέλα, χωρίς να φοβόμαστε ότι θα σκιστούν ή θα τσαλακωθούν. 

Αρχικά, χορέψαμε με τα καπέλα μας το αγαπημένο μας τραγούδι "Καπέλο - καπελίνο". Η χορογραφία μας απλή και εύκολη: Κάθε φορά που ακούγεται η λέξη "ΚΑΠΕΛΟ" πρέπει να φορέσουμε το καπέλο στο κεφάλι μας. Απολαύστε μας:

 Το βίντεο είναι για ευνόητους λόγους αλλοιωμένο.

Στη συνέχεια σειρά είχαν οι ΚΑΠΕΛΟΔΡΟΜΙΕΣ: 

Τα παιδιά τρέχουν μέχρι τη σκάλα, φορούν καπέλο και γυρίζουν πίσω για να φύγει ο επόμενος. Σε δεύτερη φάση αλλάζουμε τον τρόπο με τον οποίο φθάνουν στα καπέλα (με κουτσό, μπουσουλώντας, έρποντας κλπ). 

Νικήτρια η ομάδα που πρώτη θα φορέσει καπέλα.

Τέλος, επιλέξαμε το αγαπημένο μας καπέλο από τον πίνακα αναφοράς και γίναμε....

Ποιανού είναι αυτό το καπέλο;;; Παιχνίδι με καρτέλες

Φτιάξαμε έναν πίνακα αναφοράς με όλους όσους καταγράψαμε εχθές ότι φορούν καπέλο.

Εργασία στην παρεούλα: 

Συζητούμε για ολους όσους φορούν καπέλο και αντιστοιχούμε την εικόνα με το αντίστοιχο καπέλο.

Σε δεύτερη φάση, αντιστοιχούμε τη λέξη με την εικόνα και στη συνέχεια την τοποθετούμε στο καπέλο.

Ατομικό ανοιχτό φύλλο εργασίας:

Τα παιδιά επιλέγουν τα αγαπημένα τους καπέλα. Τους δίνουμε όλες τις λέξεις σε καρτέλες. 

Πρέπει να ανατρέξουν στον πίνακα αναφοράς για να βρουν και να κολλήσουν μόνο τις καρτέλες με τα καπέλα που επιλέξανε. Πρώτα η αντιστοίχιση γίνεται με το καπέλο και στη συνέχεια με τη λέξη.

Κοίτα όμορφο καπέλο που αγόρασα εγώ

Οι απόκριες πλησιάζουν. Η καλύτερη αφόρμηση για να μπούμε σιγά σιγά στο κλίμα είναι τα καπέλα. 

Διαβάσαμε και δραματοποιήσαμε το βιβλίο της Μπέκυ Μπλουμ "Οκτώ Μικρά Καπέλα". Σύμφωνα με την ιστορία, οι κάτοικοι του δάσους εφευρίσκουν μια νέα μόδα, αυτή του καπέλου. Χρησιμοποιούν σουρωτήρια, μπουριά, κλαδιά, εφημερίδες, λουλούδια, κάδους, και δημιουργούν περίεργα καπέλα

Ετοίμασα τα καπέλα της ιστορίας, και τα παιδιά κατά την αφήγηση επέλεγαν και φορούσαν το κατάλληλο. Όμως αυτά δε φτάσανε για όλους. Έτσι, τα υπόλοιπα παιδιά έπρεπε να βρουν κάποιο αντικείμενο της τάξης για να το μετατρέψουν σε καπέλο. Έτσι, επιστρατεύτηκαν ντέφια, ταμπουρίνα, κατσαρόλες και τα κάναμε μοδάτες καπελοδημιουργίες.

Στη συνέχεια χόρεψαν το τραγούδι του Σακελλαρίδη "Κοίτα όμορφο καπέλο", όπου με την παύση της μουσικής έπρεπε να ανταλλάξουν τα καπέλα τους, και έπειτα τα ζωγραφίσαμε.

 
Όμως ποιοι και γιατί φοράνε καπέλα;;;

Τα παιδιά τα είπαν όλα (γιατρός, αστυνόμος, παπάς, πυροσβέστης, χιονάνθρωπος, κυνηγός, στρατιώτης, μάγειρας, Άη Βασίλης, μάγισσα, καουμπόυ, κλόουν κλπ), καπέλα λόγω επαγγέλματος, καπέλα για προστασία, καπέλα στολής, και μερικά απρόσμενα, όπως το "καπέλο" του Αγίου Δημητρίου (φωτοστέφανο). Τώρα έχουμε άφθονο υλικό για συζήτηση και μεταμφιέσεις τις ημέρες που έρχονται.

 

Τέλος, κάναμε και μια  εργασιούλα με τα σχήματα.

Φτιάχνω καπέλα με σχήματα:

 Τις επόμενες ημέρες, θα ασχοληθούμε με την ιδεοθύελλα των παιδιών για την ανάπτυξη του πρότζεκτ.

UFO στο Νηπιαγωγείο μας

Οι εξωγήινοι είναι ένα θέμα που πάντα συναρπάζει τα παιδιά. Οι ιστορίες που λέγονται και το πως τους φαντάζονται ξεπερνούν κάθε φαντασία. Αυτό ήταν και το θέμα μας σήμερα. Τους ζωγραφίσαμε, τους υποδυθήκαμε και αφού παρακολουθήσαμε σκηνές από την ταινία "Ε.Τ. ο εξωγήινος", φτιάξαμε το διαστημόπολοιό του.

Υλικά: Παλιά χαλασμένα CD, χάντρες, πούλιες, πον πον και ότι άλλο θελήσει η φαντασία σας.

Aστροναύτες για μια ημέρα

Παρακολουθήσαμε βίντεο με τις καθημερινές ασχολίες των αστροναυτών σε ένα διαστημικό σταθμό. Είδαμε τι τρώνε, πώς κινούνται με την έλλειψη βαρύτητας, πώς πλένουν τα δόντια τους, πώς κοιμούνται, μελετήσαμε τη στολή και τον εξοπλισμό τους, και γίναμε κι εμείς για μια μέρα αστροναύτες. 

Άραγε αν ήμουν αστροναύτης τι θα έκανα;

Τα παιδιά ολοκληρώνουν την πρόταση "Αν ήμουν αστροναύτης..."

- Θα πήγαινα στα αστέρια

- Θα ταξίδευα μέχρι τον ήλιο κι εκεί θα ψηνόμουνα και θα γινόμουν κάρβουνο αν δε φορούσα τη στολή μου

- Θα πήγαινα στους πλανήτες

- Θα ανέβαινα στο φεγγάρι... και άλλα τέτοια όνειρα ακούστηκαν στην παρεούλα. 

Στη συνέχεια, γίναμε κι εμείς αστροναύτες και διαλέξαμε τον αγαπημένο μας πλανήτη.
Χρωματίσαμε, κόψαμε και κολλήσαμε τη στολή,

 φωτογραφηθήκαμε,τυπώσαμε τις φωτογραφίες μας και συνθέσαμε το αστροπορτρέτο μας.

 Αλήθεια αν γινόσασταν εσείς αστροναύτες για μια μέρα, τι θα κάνατε;;;;;

 (το πατρόν που ζητήσατε)

 

Ζωγραφική με χαρτοταινία

 

Οδεύοντας προς τις απόκριες, κι επειδή είχα την τιμή εχθές να παρακολουθήσω ένα πολύ όμορφο σεμινάριο, σκέφτηκα πως η συγκεκριμένη τεχνική είναι πολύ χρήσιμη για να ετοιμάσουμε χαρτί για τις αποκριάτικες κατασκευές. Το δούλεψα με τα παιδιά την προηγούμενη εβδομάδα και είχε πολύ καλά αποτελέσματα.

Αρχικά βάζουμε χαρτοταινία σε χαρτί Α3

Στη συνέχεια βάφουμε με διαφορετικά χρώματα κάθε σχήμα

Αφήνουμε να στεγνώσει, και αφαιρούμε τις ταινίες

Έτοιμα πολύχρωμα έργα. Μπορούμε να τα κάνουμε κάδρα ή να τα χρησιμοποιήσουμε ως πολύχρωμο χαρτί για κατασκευές.

Μέρα αγάπης

Επειδή υπάρχουν πολλές αντικρουόμενες απόψεις για τη σημερινή ημέρα, γνώμη μου είναι πως κάθε μέρα είναι ιδανική για όλα τα θέματα και κανένα θέμα, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι απαγορευμένο. Η δική μας ημέρα ξεκίνησε με ευχές από μαμάδες, οι οποίες μας έδωσαν μια ευκαιρία που δεν έπρεπε να αφήσουμε να πάει χαμένη.

 Έτσι λοιπόν σήμερα κάναμε το πιο γλυκό μάθημα. Ένα μάθημα αγάπης. Συζητήσαμε για την αγάπη και ζωγραφίσαμε αυτόν που αγαπάμε. 

Γράψανε κι εμένα!!!! :)

Σε κάθε παραθυράκι τα παιδιά γράφανε το όνομα του προσώπου που αγαπάνε. Ο φίλος τους έγραφε το όνομά του, κι αυτοί το αντιγράφανε. Μάλιστα ήταν πολύ εποικοδομητική η διαδικασία όπου το ένα παιδί έδινε κατευθυντήριες οδηγίες για τον τρόπο που γράφεται το κάθε γράμμα του ονόματός τους. Περάσαμε πολύ αγαπησιάρικα.

 

Κι επειδή εγώ αγαπώ πολύ τα αστεράκια μου,τους χάρισα από μια μπαλονοκαρδούλα, με την οποία παίξαμε. Την τρίψαμε στα ρούχα μας, και την κάναμε να κολλάει πάνω μας - σαν μαγνήτης. 

Την στερεώσαμε στα μαλλιά μας, στο στήθος μας, στο γόνατό μας, στην πλάτη μας και την πήραμε στο σπίτι μας για να θυμόμαστε πάντα να αγαπάμε ο ένας τον άλλον...

Όταν μεγαλώσω, θα αγγίξω το φεγγάρι

Ψάρεψα μια πολύ όμορφη δημοσίευση για τη Σελήνη, από τις συναδέλφους Ελένη Γουναροπούλου  και Ηρώ Παπαδοπούλου που δημοσίευσαν στην Ιστοσελίδα τους meleniro.gr και αποφάσισα να την αναπαράγω. Η υπέροχη κατασκευή τους έχει τίτλο "Όταν μεγαλώσω, θα αγγίξω το φεγγάρι".

Μόνο που εμάς μας οδήγησε αλλού αυτή η φράση. Τα παιδιά, μόλις αρχίσαμε την κατασκευή άρχισαν να λένε λέξεις με κατάληξη - άρι. Έτσι, ταξιδέψαμε μέσα από ένα ποίημα που φτιάξαμε. Αρχικά συγκεντρώσαμε όσες λέξεις μπορούσαμε που είχαν την ίδια κατάληξη με το φεγγάρι.

(λιοντάρι, κουκουνάρι, σαλιγκάρι, δοξάρι, φανάρι, πατάρι κλπ). Στη συνέχεια, συνθέσαμε το ποίημα μας.

Όταν μεγαλώσω, θα αγγίξω το ΦΕΓΓΑΡΙ

Θα πάρω όμως μαζί μου και ένα ΜΑΞΙΛΑΡΙ

Θα παίζω το βιολί μου, μαζί με το ΔΟΞΑΡΙ

Θα τραγουδώ τραγούδια, για ένα μικρό ΛΙΟΝΤΑΡΙ

Μετά θα ταξιδέψω μακριά μέχρι τον ΑΡΗ

Κι εκεί θα τους πετάξω και ένα ΚΟΥΚΟΥΝΑΡΙ

Κι όταν στη γη γυρίσω, θα πάω στο ΠΑΖΑΡΙ

Να βρω και να αγοράσω ένα ΣΑΛΙΓΚΑΡΙ.