Ο τρόπος με τον οποίο συνδέονται τα θέματα στο νηπιαγωγείο, είναι απίστευτος.
Μιλήσαμε για το σιτάρι και το αλεύρι. Τους ρώτησα λοιπόν αν θα θέλανε να μαγειρέψουμε κάτι από αλεύρι, περιμένοντας το ψωμί ως απάντηση.
Έλα όμως που όταν είσαι νηπιαγωγός καμιά απάντηση δεν είναι δεδομένη... ΠΙΤΣΑ ήταν η απάντηση που πήρα, και ως υπεύθυνη νηπιαγωγός, έπρεπε να τηρήσω το λόγο μου.
Πίτσα λοιπόν...
Γράψαμε τα υλικά
Τα αντιστοιχίσαμε
Τα τοποθετήσαμε
Και τα εξαφανίσαμε
Φτιάξαμε και τις χαρτοπίτσες μας. Ο καθένας πήρε από ένα δελτίο παραγγελίας, όπου έπρεπε να διαβάσει τα υλικά και να τοποθετήσει στην πίτσα του.
Πίτσα λοιπόν... και να ως διά μαγείας ήρθε η σύνδεση με την Ιταλία και το μνημείο της, τον Πύργο της Πίζας.
Βρήκα ένα εξαιρετικό βίντεο στo youtube
και ένα ακόμη πιο συναρπαστικό εποπτικό εργαλείο, το βιβλίο Μνημεία και Τέρατα του Στέφανου Παπαδόπουλου.
Με τη βοήθεια μιας εφαρμογής, μπορείς να δεις τα μνημεία να ζωντανεύουν!!! κάπως έτσι...
Αφού μιλήσαμε λοιπόν για τον κεκλιμένο πύργο της Πίζας, κρύψαμε και το Μόρφη. Ο αγαπημένος μας ελέφαντας παίζει κρυφτό και ΝΟΜΙΖΕΙ ότι κρύβεται....
Την ιδέα την πήρα από το Κροκοτακ και δεν υπήρχε περίπτωση να μην την υλοποιήσω στο σχολείο.
Τα υλικά που χρειάζονται είναι μόνο σακουλάκια και φυσικά υλικά.
Έτσι λοιπόν σήμερα εκμεταλλευτήκαμε τον υπέροχο ήλιο και βγήκαμε στα παλιά σοκάκια του χωριού
για να μαζέψουμε στο σακουλάκι μας φθινόπωρο.
Το κάθε παιδί έπρεπε να γεμίσει το σακουλάκι του με φθινοπωρινούς θησαυρούς που θα συναντούσαμε.
Τα σακουλάκια αυτά, γεμάτα με φύλλα, καρπούς, κάστανα, πετρούλες και ότι άλλο θεωρούσαν τα παιδιά φθινοπωρινό θησαυρό, αποτέλεσαν το σώμα της κουκουβάγιας.
Προσθέσαμε μάτια και ράμφος και την κολλήσαμε σε ένα κλαδάκι να καμαρώνει.
Υλικά:
