Εμπρός, ένα δυο, προσοχή!
Εμένα με λένε Φακή.
Κορμί κορδωμένο,
μουστάκι στριμμένο,
γαλόνια χρυσά και σπαθί.
Η σάλπιγγα τάρα τατά.
σπαθί και ντουφέκι χτυπά,
μπαμ μπουμ το κανόνι,
μπουμ μπαμ το τρομπόνι.
Ποιός βγαίνει σε μένα μπροστά;
Γυρεύω παντού τον εχτρό.
Κι ας είν' αντρειωμένοι σωρό,
γιγαντοι και δράκοι,
θεριάμ με φαρμάκι,
καπνός μόλις πρόλαβα εγώ.
Μονάχα ξαφνιάζομαι, οχού!
τρομάζω απ' τους ίσκιους, χουχού!
Ένα φύσημα αγέρα,
κι ας είναι και ημέρα,
μου παίρνει κι αντρεία και νου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας.