Ζήτησα και μου φέρανε παλιά πλακάκια.
Από την κάτω πλευρά κολλήσαμε βελουτέ χαρτί.
Tα βάψαμε με χρώματα για βιτρώ,
αφού πειραματιστήκαμε και είδαμε ότι οι
νερομπογιές δεν βάφουν στο πλακάκι,
ούτε οι μαρκαδόροι μας...
αφού πειραματιστήκαμε και είδαμε ότι οι
νερομπογιές δεν βάφουν στο πλακάκι,
ούτε οι μαρκαδόροι μας...
Γράψαμε τις ευχές μας, και έτοιμα
τα σουπλά για της μαμάς τα ζεστά τα φαγητά!!!
Εδώ πρέπει να σημειώσω ότι η αρχική ιδέα ήταν να ζωγραφίσουν τα παιδιά ότι θέλουν. Τα πλακάκια όμως που μας έφερε ο πατέρας μιας μαθήτριας, επειδή ήταν όπως βλέπετε σαν ψηφιδωτά, δεν ευνοούσαν κάτι τέτοιο. Έτσι τα παιδιά βάψανε κάθε κουτάκι διαφορετικό χρώμα...
Είναι πολύ σημαντικό να φέρνουμε τα παιδιά σε επαφή με ποικίλα υλικά. Να δουλεύουν με ξύλο, με πέτρα, με πηλό, και γενικότερα με φυσικά υλικά. Τους αρέσει πολύ να δοκιμάζουν καινούρια πράγματα και το αποτέλεσμα δεν είναι πάντα αυτό που μετράει, αλλά η διαδικασία.
Στόχος της συγκεκριμένης δραστηριότητας ήταν αυτός ουσιαστικά, η επαφή δηλαδή με άλλα υλικά. Να νιώσουν την υφή, να δοκιμάσουν άλλα χρώματα επάνω και να δουν ότι δεν βάφουν στο πλακάκι, και γενικότερα να πειραματιστούν.
Επιτέλους κάποια στιγμή θα έπρεπε να ξεκολλήσουμε το μυαλό μας από το πόσο τέλειο είναι κάτι και να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά. Πρόκειται για παιδικές δημιουργίες και όχι για βιομηχανία κατασκευών...
Οι μητέρες το χάρηκαν επειδή το έφτιαξαν τα παιδιά ΜΟΝΑ τους, και θα το βάλουν διακοσμητικό στην κουζίνα τους. Μάλιστα μια μητέρα είπε πως κάθε φορά που θα νευριάζει για το γεμάτο με πιάτα πάγκο, θα κοιτάζει το πλακάκι με το μαμα σ 'αγαπώ και θα τα πλένει με όρεξη...
Αν μου το 'φερνε εμένα ο γιός μου αυτό θα το κρέμαγα στον τοίχο της κουζίνας:) Πολύ ωραίο.
ΑπάντησηΔιαγραφή