Σελίδες

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Στον πατέρα μου που έφυγε ένα χρόνο πριν...

Επειδή αυτό είναι το διαδικτυακό σπίτι μου, 
έχω την ανάγκη να αναρτήσω 
ένα αφιέρωμα στον αγαπημένο μου πατέρα, 
στο στήριγμα που έχασα σαν σήμερα...

8 σχόλια:

  1. θεωρω δεν υπαρχει μεγαλυτερος πονος απο αυτον...μια ευχη να αρχισει να ερχεται στα ονειρα σου ...και να ειναι παντα εκει διπλα σου κι ας μην τον βλεπεις............

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. κορίτσι μου, κουράγιο. ούτε τη σκέψη δεν αντέχω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Σε καταλαβαίνω απόλυτα.
    Μέσα από το τραγούδι που διάλεξες και τα ωραία σου λόγια με συγκίνησες... δάκρυσα!
    Όμως τι πρέπει να κάνουμε; Προχωράμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΤΟ ΖΟΥΜΕ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΟΛΟΙ... ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΕΓΑΛΩΝΟΥΝ ΧΩΡΙΣ ΤΟΝ ΜΠΑΜΠΑ ΤΟΥΣ... ΕΦΥΓΕ ΞΑΦΝΙΚΑ ΧΩΡΙΣ ΑΙΤΙΑ... ΑΠΟ ΕΜΦΡΑΓΜΑ... ΓΙΑΤΙ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό δυστυχώς δεν μπορεί να το απαντήσει κανείς!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. σου γραφω και κλαιω γιατι το βιωσα και γω πριν ενα χρονο και εζησα ακριβως το ιδιο πραγμα μετρουσα τα δευτερολεπτα αυτη η οικονα δεν θα φυγει ποτε απο το μυαλο μου....δεν εχει σημασια ουτε θα πω αυτα εχει η ζωη μου λειπει και μενα ο μπαμπακας μου και ηθελα να το μοιραστω..και ναι σιγουρα θα ηταν περιφανος ο μπαμπας σου για την υπεροχη δουλεια που κανεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Όσα χρόνια κι αν περάσουν, οι στιγμές μένουν χαραγμένες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. οταν πεθανε η μητερα μου πριν 4 χρονια ακουγα ασταματητα αυτο το τραγουδι ολη τη νυχτα...τωρα ζει στην καρδια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας.