Σελίδες

Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2016

ΑΝ ΜΙΛΟΥΣΑΝ ΟΙ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ... (2011)

Η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΤΑΛΑ, μια εξαιρετική συνάδελφος, έκανε μια ανάρτηση στο Facebook λίγες μέρες πριν, με φωτογραφικό υλικό της Βούλας Παπαϊωάννου.
 
Και είχε μια πολύ καλή ιδέα, να βάλει τα παιδιά να μαντέψουν τη λεζάντα των φωτογραφιών. Εκτύπωσα λοιπόν κι εγώ κάποιες φωτογραφίες που θεώρησα ότι εξυπηρετούν τους στόχους μου και ξεκίνησα τη δραστηριότητές μου σήμερα, για την ευαισθητοποίηση των παιδιών.
Αρχικά τα παιδιά παρατηρούν τις φωτογραφίες και συζητάμε για όσα τους κάνουν εντύπωση. Χωρίζονται σε ομάδες και πρέπει να μαντέψουν τι μπορεί να σκέφτονται τα παιδιά της φωτογραφίας... Στη συνέχεια το παρουσιάζουν στην παρεούλα και γράφουμε τις λεζάντες. 

Τέλος, διαλέγουν την αγαπημένη τους εικόνα, και προσπαθούν να δώσουν λύση στο πρόβλημα μέσω της ζωγραφιάς τους...
ΤΙ ΣΚΕΦΤΟΝΤΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ;;;
"Να είχα ένα ζευγάρι παπούτσια και λίγα μακαρόνια..."

"Θα ήθελα φακή, κρέας και γάλα..."

"Δεν έχουμε παπούτσια" (τους τα ζωγράφισε)

"Θέλουμε νερό, γάλα, σπίτι"

"Να είχα ένα ψυγείο με φαγητά..."

10 σχόλια:

  1. Πολύ ωραία δραστηριότητα! Συγχαρητήρια! Ο κλάδος μας χρειάζεται ανθρώπους με όρεξη και μεράκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και γω το ίδιο έκανα ...οι απαντήσεις των παιδιών με άφησαν άφωνη...!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτές οι δραστηριότητες αξίζουν Άννη μου πολύ περισσότερο από κάθε κατασκευή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έχω λόγια...σ'ευχαριστώ πολύ, αυτό που έκανες με το τι σκέφτονται τα παιδιά της φωτογραφίας με συγκίνησε απίστευτα, το θεωρώ πολύ σπουδαίο! Θα κρατήσω αυτό που είπες γιατί έτσι ακριβώς νιώθω κι εγώ, "οι δραστηριότητες αξίζουν πολύ περισσότερο από καθε κατασκευή"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τελικά πόσα πράγματα μπορούν να γίνουν όταν υπάρχει μεράκι και διάθεση να πας παραπέρα αυτό που βλέπεις. Μπράβο στη Δέσποινα για το υλικό που μας κοινοποίησε - πολλές φορές χανόμαστε στην πληθώρα αυτών που βρίσκουμε και δεν τα αξιολογούμε όπως πρέπει- αλλά και μπράβο στη Μαρίνα που προχώρησε ένα βήμα ακόμη. Και ναι συμφωνώ απόλυτα " οι δραστηριότητες αξίζουν πιο πάνω από κάθε κατασκευή". Όταν μάλιστα βλέπεις μουτράκια ξαναμμένα και ματάκια να λάμπουν μέσα από αυτές...ε τότε νομίζω ότι είμαστε οι πιο τυχεροί άνθρωποι στον κόσμο. Είναι μεγάλη υπόθεση να μπορείς από τη δουλειά σου να πάρεις τέτοια χαρά και ικανοποίηση!!!
    Καραθανάση Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΠΑΝΩ ΑΠΟΛΑ ..ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΕΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΘΑΥΜΑΤΑ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ο πόλεμος από άλλη σκοπιά...!!!
    Δεν ήταν μόνο τα όπλα, οι μάχες και τα θύματα τους. Ήταν και τα αθώα θύματα της πείνας και της ανέχειας!!! Δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος για να κατάλάβουν τα παιδιά και να μάθουν την αξία της ειρήνης και της ζωής! Αξιέπαινη η προσπάθειά σου!!!
    Το επάγγελμά-λειτούργημά σου ήταν όνειρο ζωής για μένα! Κρίμα που δεν έγινε πραγματικότητα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πολύ συγκινητική προσέγγιση....γεμάτη από την αθωότητα της παιδικής ηλικίας! Μπράβο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. πολυ σωστη προσεγγιση,περα απο οποιαδηποτε χαρτοκοπτικη των ημερων,ενα βημα παραπανω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας.