"Τα παιδιά του Σαράντα" είναι ένα πολύ όμορφο τραγούδι της Αγγελικής Καψάσκη, όπου περιγράφεται η ζωή των παιδιών κατά την κατοχή.
Τα παιδιά του Σαράντα, φοβισμένα πουλιά
Τριγυρνούσαν στους δρόμους, κοκκαλιάρικα, ωχρά.
Στη γραμμή περιμέναν και για ώρα πολλή
σε μικρό κατσαρόλι να τους βάλουν φαΐ.
Το ψωμί και το λάδι, όνειρο ήταν κι αυτά
και νερόβραστα όσπρια τρώγανε τακτικά
Η σειρήνα σαν χτύπαγε, φεύγανε βιαστικά
Καταφύγιο ευρίσκανε σε υπόγεια υγρά.
Φύλαξέ μας πατέρα, στοργικέ μας Χριστέ
Τέτοιον άδικο πόλεμο να μη δούμε ποτέ.
Παρατηρήσαμε φωτογραφίες της Βούλας Παπαϊωάννου όπου εικονίζονται παιδιά της Κατοχής και υποθέσαμε πως μπορεί να ένιωθαν. Στη συνέχεια τους ζήτησα να φανταστούν ότι τα παιδιά αυτά ζουν στο σήμερα και δεν έχουν πόλεμο. Πως άραγε θα μπορούσε να αλλάξει το πλαίσιο της εικόνας αν σκεφτούμε διαφορετικά;;;;
Βάζουμε λοιπόν τα παιδιά σε μια διαδικασία να φανταστούν τι μπορεί να συμβαίνει πριν και μετά την αποτύπωση της φωτογραφίας.
Αλλάζουμε τους τίτλους
ΤΕΛΕΙΟ ΦΑΓΗΤΟ!!!! |
ΩΡΑΙΟ ΠΑΡΤΥ |
ΠΑΙΖΕΙ ΚΡΥΦΤΟ |
ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΠΑΡΑΜΥΘΙ... |
Στη συνέχεια τους δόθηκαν κάποιες φωτογραφίες και έπρεπε να συμπληρώσουν την εικόνα.
Για την δημιουργικότητα, την προσφορά, την συναδελφικότητα και την υπέροχη εργασία σας, ένα βραβείο σας περιμένει στο stosxolio.blogspot.gr μαζί με πολλά πολλά ευχαριστώ!
ΑπάντησηΔιαγραφή