Χίλια καλωσορίσατε φίλοι μου αγαπημένοι. Λέγομαι Μαρίνα Ζαχαρία, είμαι νηπιαγωγός και με χαρά σας υποδέχομαι στο διαδικτυακό μου φτωχικό.
Το Ιστολόγιό μου απευθύνεται σε νηπιαγωγούς, εκπαιδευτικούς, γονείς, αλλά και όσους αισθάνονται ακόμη παιδιά και προτείνει ιδέες και εκπαιδευτικές δράσεις. Oι δημοσιεύσεις μας αποτελούν πρωτογενές υλικό, το οποίο έχουμε εφαρμόσει στις τάξεις του νηπιαγωγείου.
Το Περί...Νηπιαγωγών αισίως διανύει τον 11ο του χρόνο στο διαδίκτυο. Όταν ξεκινήσαμε το 2010, τα ιστολόγια για νηπιαγωγούς ήταν μετρημένα στα δάχτυλα. Τώρα απλά ελπίζουμε να αποτελούμε κι εμείς ένα φωτεινό αστέρι στο διαδικτυακό μικρόκοσμο.

Αν έχετε υλικό προς δημοσίευση στείλτε μου e-mail nipiagogoi@gmail.com

ΚΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ ! ! !

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Υπέροχη δουλειά από το 31ο Νηπιαγωγείο Ιωαννίνων

Automne....temps des adieux et des rencontres

Αποχαιρετούμε τα πουλιά που ξεκίνησαν το ταξίδι τους για νέα μέρη .


Αποχαιρετούμε την Περσεφόνη που ξεκίνησε κι αυτή για το βασίλειο του  Πλούτωνα.

Ξεκινήσαμε κι εμείς το δικό μας ταξίδι. 
Αφήσαμε ελεύθερο το μυαλό μας να ταξιδέψει σε καινούργιους "κόσμους"



Παρέα με μουσικές, 
εικόνες και φίλους .


Χρησιμοποιήσαμε σφουγγάρι, 
όχι όμως για να σβήσουμε.


Πολλές φορές οι πειραματισμοί


 είχαν αποτέλεσμα που μας ξάφνιασε,


ευχάριστα .


Έτσι γνωρίσαμε τον  Banksy


και τον κάναμε πολύχρωμο .


Γνωρίσαμε τα χρώματα, 




τους "έγχρωμους" και το ασπρόμαυρο του πολέμου 


με οδηγούς τον Γιάννη Κόντο και τον Κώστα Μπαλάφα.


Γνωρίσαμε όμως και το έγχρωμο της ελπίδας



 και της προσφοράς 


μαζί με τον Wassily Kandinsky.
Με τη βοήθεια του J. M.Basquiat


 μάθαμε ποιους θα συναντήσουν στην Αφρική τα χελιδόνια  


και τους ζωγραφίσαμε ήρεμοι μια και μας διαβεβαίωσαν 


ότι εκεί στην Αφρική οι φίλοι του J.M.Basquiat
θα προσέχουν τους φίλους μας.
Μέχρι την άνοιξη που ξανάρθουν κοντά μας.



Παιδικό Αντιρατσιστικό Ποίημα

..ποίημα που έχει γράψει ένα παιδί από την Αφρική και προτάθηκε από τα Ηνωμένα Έθνη ως το καλύτερο ποίημα του 2006.

Όταν γεννιέμαι, είμαι μαύρος 
Όταν μεγαλώσω, είμαι μαύρος 
Όταν κάθομαι στον ήλιο, είμαι μαύρος 
Όταν φοβάμαι, είμαι μαύρος 
Όταν αρρωσταίνω, είμαι μαύρος 
Κι όταν πεθαίνω, ακόμα είμαι μαύρος 
Κι εσύ λευκέ άνθρωπε 
Όταν γεννιέσαι, είσαι ροζ 
Όταν μεγαλώνεις, γίνεσαι λευκός 
Όταν κάθεσαι στον ήλιο, γίνεσαι κόκκινος 
Όταν κρυώνεις, γίνεσαι μπλε 
Όταν φοβάσαι, γίνεσαι κίτρινος 
Όταν αρρωσταίνεις, γίνεσαι πράσινος 
Κι όταν πεθαίνεις, γίνεσαι γκρι 
Και αποκαλείς εμένα έγχρωμο... 
 
 

3 σχόλια:

  1. Πολύ καλή δουλειά. Χίλια μπράβο!!!Μια προσέγγιση τόσο διαφορετική

    Καραθανάση Άννα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. καταπληκτικό!απίστευτη πηγη έμπνευσης!δεν έχω λόγια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Eυτυχώς υπάρχουν τέτοιοι συνάδελφοι που ανεβάζουν τον πήχη!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Αφήστε το σχόλιό σας.