Λαμπάδες από κηρήθρα, στο Νηπιαγωγείο

Οι φετινές μας λαμπάδες είναι φτιαγμένες από φύλλα κηρήθρας. 

Τα φύλλα κηρήθρας έχουν μέγεθος περίπου 40x20 εκ και μπορείτε να προμηθευτείτε από μελισσοκομικά προϊόντα, στο διαδίκτυο.

Η διαδικασία είναι πολύ εύκολη.

Εάν θέλουμε να έχει σχέδιο σαν πτυχώσεις η λαμπάδα μας, αφαιρούμε με ένα χάρακα και ένα ψαλίδι, ένα τρίγωνο από τη μια γωνία.

Αρχικά ζεσταίνετε με το πιστολάκι  λίγα δευτερόλεπτα, για να μαλακώσει το φύλλο.

Στη συνέχεια, τοποθετούμε το φυτίλι ή ένα λεπτό κεράκι, και στρίβουμε πιέζοντας για να κολλήσει.

Γυρίζουμε το φύλλο αρκετές φορές, μέχρι να τυλιχτεί.

Στολίζουμε με ό,τι υλικά θέλουμε 

και... Καλή Ανάσταση!!!

 

Λαγοί από Ρολό κουζίνας - Πασχαλινές κατασκευές

Στο φετινό μας eTwinning έργο, μαθαίνουμε να μην πετάμε τίποτε και να επαναχρησιμοποιούμε. 

Η πρώτη μας λοιπόν πασχαλινή κατασκευή είναι Λαγοί από Ρολά Κουζίνας και έγινε στα πλαίσια του μαθήματος των Αγγλικών. 

Τη διαδικασία σας την περιγράφουν τα παιδιά στο βίντεο.

Μικροί Μετεωρολόγοι: Οι Καιρούληδες

Οι Καιρούληδες είναι τα δικά μας όργανα καταγραφής του καιρού.

 Σας παρουσιάζουμε τον Ρούλη-Καιρούλη και τη Ρούλα-Καιρούλα.

Μας βοηθούν να παρατηρούμε τον ουρανό, 

να σημειώνουμε τα διάφορα καιρικά φαινόμενα και να καταγράφουμε τη θερμοκρασία.

Μπορείτε να εκτυπώσετε το έτοιμο από εδώ

ή να δώσετε στα παιδιά να ζωγραφίσουν το δικό τους.

Μικροί Μετεωρολόγοι και Δελτίου καιρού

 Οι μικροί μου μετεωρολόγοι συνεχίζουν να μελετούν τα καιρικά φαινόμενα και καθημερινά να συμπληρώνουν το Ημερολόγιο Καιρού. 

Σήμερα το θέμα μας ήταν τα θερμόμετρα. Γνωρίσαμε τα θερμόμετρα τοίχου, ψηφιακά θερμόμετρα, θερμόμετρα μασχάλης, μετώπου κλπ. και κατασκευάσαμε δικά μας. Κάναμε μετρήσεις μέσα και έξω από την τάξη, προσπαθήσαμε να ξεγελάσουμε το θερμόμετρο τρίβοντάς το και άλλα πολλά...

Επίσης φτιάξαμε τα δικά μας θερμόμετρα. Η θερμοκρασία (κόκκινο χαρτί) είναι κινούμενη και ανεβοκατεβαίνει ανάλογα με το σενάριο. Δίνουμε στα παιδιά διάφορα σενάρια, πχ σήμερα χιόνισε και η θερμοκρασία είναι 0 βαθμούς κελσίου. Τα παιδιά πρέπει να μετακινήσουν τη θερμοκρασία ώστε το θερμόμετρο να δείχνει 0. 

Παρακολουθήσαμε το βίντεο με τα είδη θερμομέτρων και πού τα συναντά κανείς (στην κουζίνα, στο ψυγείο, στο αυτοκίνητο, στο θερμοκήπιο, στο νοσοκομείο) και βρήκαμε και στο σχολείο πού μπορεί να υπάρχουν θερμόμετρα.

Τέλος, παίξαμε ψηφιακά παιχνίδια 

για τον καιρό και τα ρούχα που φοράμε.

Και συνεχίζουμε...

Για τις εργασίες μας χρησιμοποιήσαμε τα παρακάτω φύλλα

Μικροί Μετεωρολόγοι: "Ένα σύννεφο στο μπουκάλι μας"

Οι μικροί μας μετεωρολόγοι μελετούν τα καιρικά φαινόμενα και σήμερα ασχολήθηκαν με τον κύκλο του νερού. Διαβάσαμε το βιβλίο της Σοφίας Μαντουβάλου "Το σύννεφο που έβαλε τα κλάματα"

και κάναμε το πείραμα "Ένα σύννεφο στο μπουκάλι μας".   

   Ντυθήκαμε Σταγόνες και φτιάξαμε δακτυλόκουκλες

Ζωγραφίσαμε το σύννεφο που βλέπουμε εμείς στον ουρανό και στη συνέχεια γνωρίσαμε τη συγγραφέα μέσω τηλεδιάσκεψης και της παρουσιάσαμε τις ζωγραφιές μας.

 

 Τέλος, φτιάξαμε και μια κατασκευή με τον κύκλο του νερού.

Έπειτα ζωγραφίσαμε συνεργατικά και ψηφιακά τον κύκλο του νερού  

 και συνεχίζουμε....

Νέα χρονιά, νέοι στόχοι με το "Γέτι, η δύναμη του ακόμη"

Σήμερα θέσαμε νέους στόχους!!!

Διαβάσαμε το καταπληκτικό μάθημα ζωής της Μαρίνας Γιώτη "Γέτι, η δύναμη του ακόμη", και προσπαθήσαμε κι εμείς να συμφιλιωθούμε με το δικό μας Γέτι,  να καλλιεργήσουμε την αυτοεκτίμηση, να μάθουμε να προσπαθούμε και να μην τα παρατάμε. Άλλωστε ακόμη κι αν χάνεις, πάντα κερδίζεις...

Ζωγραφίσαμε κάτι που δεν μπορούμε να κάνουμε, ΑΚΟΜΗ... αλλά θα προσπαθήσουμε να το επιτύχουμε το 2022.

Στη συνέχεια φτιάξαμε το βάζο του ΑΚΟΜΗ, όπου αποθηκεύσαμε όλα μας τα όνειρα. 

Ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα ανοίγουμε το βάζο και θα βλέπουμε πόσα από αυτά καταφέραμε.

Μπορείτε να βρείτε το εκπαιδευτικό υλικό της Μαρίνας Γιώτη για την τάξη, εδώ

και υλικό για τους γονείς εδώ.

 Καλή χρονιά σε όλους.

Εύχομαι σε όλους ένα Υγιές και Ευτυχισμένο 2022!!!

Τα ανθρωπάκια του ΟΧΙ

Κυκλοφορούν πολλές παραλλαγές στο διαδίκτυο με το ανθρωπάκι του ΟΧΙ. Οι δικοί μου μαθητές θέλησαν να τα μεταμορφώσουν σε παιδιά και να παίξουν με αυτά κουκλοθέατρο για τα γεγονότα του 1940.

Τα συγκεκριμένα είναι χωρίς πατρόν, αλλά επειδή πολλοί συνάδελφοι το ζήτησαν, 

παρακάτω υπάρχει ένα πρότυπο. 

Το μέγεθος είναι μια κόλλα χαρτί Α4.

Η Κατοχή με τα μάτια ενός παιδιού - Δημιουργία Εφημερίδας

 

 Με αφορμή αυτή τη φωτογραφία, από το βιβλίο Το Έπος του 40, αρχίσαμε να συζητάμε για τις εφημερίδες τους και το ρόλο τους .

    

 Συζητήσαμε για τον τρόπο με τον οποίο ενημερώνονταν οι άνθρωποι παλιότερα και τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουμε τα νέα σήμερα. Ψάχνοντας στο διαδίκτυο για το πώς ήταν η καθημερινότητα για τα παιδιά της Κατοχής, εντοπίσαμε τη συνέντευξη του 90χρονου Σόλωνα Ουσαντζόπουλου, ο οποίος περιγράφει τη μέρα που οι Γερμανοί κατέλαβαν τη Θεσσαλονίκη. Οι περιγραφές του είναι πολύ αναπαραστατικές και τα παιδιά θέλησαν να τις ζωγραφίσουν.

Έτσι, αφού χωρίσαμε τις ιστορίες του σε θέματα, αποφασίσαμε να τις εικονογραφήσουμε και να δημιουργήσουμε μια εφημερίδα στην οποία θα περιγράφουμε την ιστορία της Κατοχής μέσα από τα μάτια ενός παιδιού. Οι μαθητές σε ομάδες ζωγράφισαν την κάθε ιστορία.

Η στιγμή που έφτασαν οι γερμανοί αξιωματικοί, με μια μεγάλη μηχανή, στην είσοδο του Λευκού Πύργου. Ο έλληνας στρατιώτης ήταν με το όπλο στα χέρια και παρατεταμένο, στη σιδερένια είσοδο, και αρνούνταν να τους αφήσει να περάσουν μέσα. Αυτοί τον κοιτούσαν αποσβολωμένοι, δεν τον πείραξαν. Ο κόσμος που κοιτούσε και ήταν στο σημείο άρχισε να τον χειροκροτεί. Δύο ολόκληρες ώρες ήταν οι Γερμανοί μπροστά του κι αυτός έστεκε εκεί όρθιος, ασάλευτος, με το όπλο στα χέρια.

Τα πάρκα ήταν γεμάτα με όπλα, χλαίνες και παλάσκες παντού. Θυμάμαι πως περπατούσα και γύρω μου ήταν γεμάτο όπλα, εκεί που πατούσα, μπροστά μου, στα κλαδιά κρεμασμένα»

«Μετά την εισβολή, όταν επιστρέψαμε στο σπίτι», «αντικρίσαμε τους Γερμανούς να πηδάνε σαν βατράχια και να σκαρφαλώνουν από τα κάγκελα για να ανοίξουν την πολυτελή βίλα που είχαν εγκαταλείψει οι ιδιοκτήτες εξαιτίας του πολέμου και να μπουν μέσα, για να το καταλάβουν. Το σπίτι ήταν επιπλωμένο, τέτοια πολυτέλεια δεν υπήρχε πουθενά, όλα ήταν πανάκριβα, τέλεια – χαλιά, έπιπλα, φωτιστικά, μεγάλες πόρτες, κάθε δωμάτιο και τζάκι, και ήρθαν για να μείνουν μέσα, γερμανοί αξιωματικοί. Γύρω από το σπίτι, στα πάρκα, υπήρχαν παντού γερμανοί στρατιώτες και ο εξοπλισμός τους. Ήταν τρομακτική η εικόνα».

Πολλοί έμπαιναν στις αποθήκες που εγκατέλειψαν οι Άγγλοι κι έπαιρναν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Θυμάμαι και γελάω όταν θυμάμαι δύο άτομα που έκλεψαν τις κουβέρτες, τις είχαν κάνει μια τεράστια μπάλα που δεν χωρούσε από την πόρτα της αποθήκης και με δυσκολία τη φόρτωσαν στο κάρο, ένας άλλος είχε μαζέψει όλες τις αγγλικές κάσκες και τις φορούσε τη μία πάνω στην άλλη, καμιά δεκαριά», σημειώνει και γελώντας «ομολογεί» πως κι αυτός συμμετείχε στο… πλιάτσικο, μαζεύοντας τις κιμωλίες, διότι θεωρούσε πως ήταν πολύτιμες.

Εμείς ζούσαμε στο σπιτάκι κι έβλεπα τους γερμανούς στρατιώτες όλη την ημέρα, ήμουν μικρό παιδί. Ζούσα ανάμεσά τους, σχολείο δεν πήγαινα διότι με τους βομβαρδισμούς είχε καταστραφεί και δεν γνώριζα τι έκαναν, τι είναι το τρίτο Ράιχ. Έβλεπα που αφήναν τις μπότες τους έξω λασπωμένες. Κανείς δεν έκανε δουλειές για τους άλλους, ακόμα και οι μεγάλοι αξιωματικοί μόνοι τους φρόντιζαν τα πράγματά τους.

Εγώ δεν ξέρω πώς μου έκοψε, γυάλισα τις μπότες τους. Μόλις το είδε ένας γερμανός αξιωματικός, άνοιξε το παράθυρο και έβγαλε μια φετάρα με ψωμί, βούτυρο και μαρμελάδα. Μεγάλη πείνα είχε τότε, εγώ όταν την είδα την πήρα και την έφαγα λαίμαργα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τη γεύση που είχε»…

Η ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΜΑΣ

h katoxh by Marina Zacharia