ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗ ΣΤΗΡΙΞΗ!!!
Πέμπτη 31 Μαρτίου 2011
Τετάρτη 30 Μαρτίου 2011
ΠΕΤΑΛΟΥΔΕΣ ΒΙΤΡΩ από τις συναδέλφους ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΑΡΤΑΛΑ & ΜΑΡΙΝΑ ΡΑΛΛΗ
Κόβουμε ψηφίδες σελοφάν και τις τοποθετούμε σε φύλλο πλαστικοποίησης.
Το πλαστικοποιούμε...
Τα παιδιά σχεδιάζουν πεταλούδες, τις κόβουν και ιδού!!!!
Εγώ τις κρέμασα στις κορδέλες που έχω για κουρτίνες στο νηπιαγωγείο.
Μπορούν να γίνουν και πολύ όμορφα μόμπιλ...
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΟ
ΦΤΙΑΞΤΕ ΤΟ!!!
Δευτέρα 28 Μαρτίου 2011
2 ΑΠΡΙΛΙΟΥ: ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Στις 2 Απριλίου, ημέρα γέννησης του μεγάλου Δανού παραμυθά Χανς Κρίστιαν Άντερσεν, γιορτάζεται η Παγκόσμια Ημέρα Παιδικού Βιβλίου.
Το 2011 υπεύθυνο για το υλικό του εορτασμού είναι το Τμήμα της Εσθονίας. Το μήνυμα έγραψε η πολυβραβευμένη Εσθονή συγγραφέας Aino Pervik, που γεννήθηκε στην Εσθονία το 1932. Έχει γράψει 47 βιβλία για παιδιά, από τα οποία τα πιο γνωστά είναι τα: Arabella - mereroovli tutar (Αραμπέλα, η κόρη του πειρατή, 1982), Kallis harra Q (Αγαπητέ Κύριε Q, 1992) και Presidendilood (Ιστορίες για τον πρόεδρο, 2009). Έργα της έχουν μεταφραστεί στα Αγγλικά, στα Γερμανικά, στα Ιαπωνικά, στα Λιθουανικά και στα Ρωσικά. Την αφίσα φιλοτέχνησε ο Εσθονός εικονογράφος Juri Mildeberg, που γεννήθηκε στο Ταλίν το 1965. Έχει εικονογραφήσει έως τώρα 20 βιβλία, ενώ έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία και διακρίσεις. Οι εικονογραφήσεις του αποπνέουν ζεστασιά, χιούμορ και μυστήριο.
Η αφίσα περιέχει και το μήνυμα σε απόδοση από τα αγγλικά της Λότης Πέτροβιτς Ανδρουτσοπούλου. TO MΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ
ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ (ΙΒΒΥ)
ΒΙΒΛΙΩΝ ΓΙΑ ΤΗ ΝΕΟΤΗΤΑ (ΙΒΒΥ)
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΠΑΙΔΙΚΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ [2.4.2011]
ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΘΥΜΑΤΑΙ»
Aino Pervik (Eσθονία)
«Όταν ο Άρνο και ο πατέρας του έφτασαν στο σχολείο, τα μαθήματα είχαν ήδη αρχίσει». Στην πατρίδα μου την Εσθονία όλοι σχεδόν ξέρουν απέξω αυτή τη φράση. Είναι η πρώτη γραμμή από ένα βιβλίο με τίτλο Η Άνοιξη. Κυκλοφόρησε το 1912 και ήταν γραμμένο από τον Εσθονό συγγραφέα Oskar Luts (1887-1953).
Η Άνοιξη μιλά για τη ζωή των μαθητών ενός ενοριακού σχολείου στην Εσθονία στα τέλη του 19ου αιώνα. Ο Oskar Luts έγραφε για τη δική του παιδική ηλικία. Ο Άρνο του βιβλίου είναι στην πραγματικότητα ο Oskar Luts όταν ήταν παιδί.
Οι ερευνητές μελετούν παλιά ντοκουμέντα και με βάση αυτά γράφουν την ιστορία των βιβλίων. Τα ιστορικά βιβλία μιλούν για περιστατικά που έχουν συμβεί, αλλά σ' αυτά τα βιβλία δεν είναι πάντα ξεκάθαρο το πώς ήταν η ζωή των κοινών ανθρώπων.
Τα βιβλία με διηγήματα «θυμούνται» πράγματα που δεν μπορεί να βρει κανείς
σε παλιά ντοκουμέντα. Για παράδειγμα, δεν μπορούν να μας πουν πώς σκεφτόταν ένα παιδί σαν τον Άρνο όταν πήγαινε σχολείο πριν από εκατό χρόνια, ή τι ονειρεύονταν τα παιδιά εκείνο τον καιρό, τι τα φόβιζε ή τι τα έκανε να νιώθουν ευτυχισμένα. Το βιβλίο «θυμάται» επίσης τους γονείς των παιδιών, «θυμάται» σε ποιους ήθελαν να μοιάσουν τα παιδιά τους και τι μέλλον προσδοκούσαν γι' αυτά.
Μπορούμε, βέβαια, και σήμερα να γράψουμε βιβλία για παιδιά μιας παλιάς εποχής, και συχνά τέτοια βιβλία είναι συναρπαστικά. Ωστόσο, ένας σύγχρονος συγγραφέας δεν μπορεί να γνωρίζει πραγματικά τις μυρωδιές και τις γεύσεις, τους φόβους και τις χαρές του μακρινού παρελθόντος. Ο σύγχρονος συγγραφέας γνωρίζει ήδη τι επακολούθησε και πώς εξελίχθηκε το μέλλον των ανθρώπων.
Το βιβλίο «θυμάται» το χρόνο κατά τον οποίο γράφτηκε.
Από τα βιβλία του Κάρολου Ντίκενς μπορούμε να καταλάβουμε πώς ήταν πραγματικά η ζωή ενός αγοριού στους δρόμους του Λονδίνου στα μέσα του 19ου αιώνα - τον καιρό του Όλιβερ Τουίστ. Με τα μάτια του Ντέιβιντ Κόπερφιλντ (τα μάτια του Ντίκενς εκείνη την εποχή) βλέπουμε όλων των ειδών τους χαρακτήρες που ζούσαν στην Αγγλία στα μέσα του 19ου αιώνα - πώς ήταν οι σχέσεις τους και το πώς οι σκέψεις και τα συναισθήματά τους επηρέαζαν τις σχέσεις αυτές. Επειδή ο Ντέιβιντ Κόπερφιλντ ήταν σε μεγάλο βαθμό ο ίδιος ο Κάρολος Ντίκενς, δεν είχε ανάγκη ο συγγραφέας να φανταστεί αυτά που έγραφε, αφού τα ήξερε ήδη.
Τέλος, από ένα βιβλίο είναι που μαθαίνουμε πώς ήταν για τον Τομ Σόγιερ, τον Χάκλμπερι Φιν και το φίλο τους τον Τζιμ το να ταξιδεύουν στον ποταμό Μισισιπή στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο Μαρκ Τουέιν έγραψε για τις περιπέτειές τους. Γνώριζε πολύ καλά τι σκέφτονταν οι άνθρωποι της εποχής εκείνης για τους άλλους, εφόσον ζούσε ανάμεσα σε τέτοιους ανθρώπους. Ήταν ένας από εκείνους.
Στα έργα τα λογοτεχνικά, οι πιο ακριβείς περιγραφές προσώπων του παρελθόντος είναι εκείνες που γράφτηκαν την εποχή που ζούσαν οι παλαιοί εκείνοι άνθρωποι.
Το βιβλίο «θυμάται».
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
Θα σ'αγαπώ για πάντα...
Ένα βιβλίο που μου άρεσε πολύ μόλις το διάβασα,
και που δεν τόλμησα να μεταφράσω
γιατί πιστεύω ότι χάνει την αξία του.
Διαβάστε το όπως είναι, αξίζει τον κόπο...
ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ από τη Μαρία Κουρέτα
ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΜΟΝΟ ΜΕ ΚΥΚΛΑΚΙΑ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΕΛΕΙΕΣ (ΠΟΥΑΝΤΙΓΙΣΜΟΣ)
ΖΩΓΡΑΦΙΖΟΥΝ ΣΕ ΧΑΡΤΙ,
ΒΑΖΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΠΛΑΣΤΙΚΟ,
ΚΑΝΟΥΝ ΤΟ ΠΕΡΙΓΡΑΜΜΑ ΜΕ ΚΟΛΛΑ
ΚΑΙ ΡΙΧΝΟΥΝ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ΑΛΕΥΡΙ Ή ΖΑΧΑΡΗ ΑΧΝΗ.
ΜΕ ΒΩΛΟ ΣΕ ΚΟΥΤΙ ΑΠΟ ΠΟΥΚΑΜΙΣΑ
Τρίτη 22 Μαρτίου 2011
Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011
Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011
Κυριακή 13 Μαρτίου 2011
Η ΑΜΥΓΔΑΛΙΑ (άργησα λίγο, αλλά κάλλιο αργά παρά ποτέ...)
Ρώτησαν την αμυγδαλιά, αν υπάρχει Θεός
και η αμυγδαλιά άνθισε.
και η αμυγδαλιά άνθισε.
Ν ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ
Έχω μια αμυγδαλιά που κάνει μύγδαλα, τσίγδαλα, μυγδαλοτσιγδαλότσιγδα
Η αμυγδαλιά καλλιεργείται στην Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια. Από τα γλυκά αμύγδαλα φτιάχνουμε γλυκά και ζαχαρωτά, ενώ από τα πικρά αμύγδαλα φτιάχνουμε φάρμακα και καλλυντικά.
Φυλλίς, η όμορφη αμυγδαλιά Η Φυλλίς, μια όμορφη κοπέλα, ήταν κόρη του βασιλιά της Θράκης. Κάποτε, πέρασε από τη Θράκη ο Δημοφώντας, ο γιος του Θησέα, και μόλις την είδε μαγεύτηκε από την ομορφιά της και την αγάπησε. Ο βασιλιάς, με χαρά, του την έδωσε για γυναίκα. Μετά από λίγο καιρό όμως, ο Δημοφώντας νοστάλγησε την πατρίδα του, την Αθήνα, και έφυγε αφού υποσχέθηκε στη Φυλλίδα να γυρίσει γρήγορα κοντά της.
Η Φυλλίς που αγαπούσε πολύ το Δημοφώντα τον περίμενε με μεγάλη αγωνία, ανεβασμένη σε μια αμυγδαλιά για να αγναντεύει το δρόμο. Ο καιρός όμως περνούσε, ο Δημοφώντας δε φαινόταν και η Φυλλίς μαράζωνε από τον καημό της. Μέρα και νύχτα, νηστική και λυπημένη, έλεγε τον πόνο της στην καλή αμυγδαλιά και την πότιζε με τα δάκρυα της. Τελικά δεν άντεξε και πέθανε κάτω από το δέντρο.
Η αμυγδαλιά ξεράθηκε αμέσως από τη λύπη της. Η ψυχή της Φυλλίδας πέρασε μέσα στον κορμό του δέντρου. Ήταν Γενάρης, στην καρδιά του χειμώνα, όταν ο Δημοφώντας επέστρεψε. Μόλις έμαθε για το χαμό της γυναίκας του, έτρεξε κοντά στην αμυγδαλιά, την αγκάλιασε κι έκλαψε.
Το δέντρο πλημμύρισε ξαφνικά από άσπρα και ροζ λουλούδια. Ήταν η ψυχή της Φυλλίδας που χάρηκε βλέποντας τον αγαπημένο της κι έκανε το δέντρο να ανθίσει μέσα στο βαρύ χειμώνα, δείχνοντας τη μεγάλη δύναμη της αγάπης. Από τότε όλες οι αμυγδαλιές ανθίζουν μέσα στο Γενάρη και στολίζονται στα ροζ και στα λευκά πριν ακόμη βγάλουν φύλλα.
Κατασκευή:
Σε ένα περίπατο, μαζεύουμε κλαδιά από διάφορα δέντρα. Κολλάμε ποπ κορν και τα δένουμε μια ροζ κορδελίτσα φτιάχνοντας μια ωραία ανθοδέσμη.
Ποίημα
Νεράιδα του χειμώνα
Αμυγδαλίτσα όμορφη
στα ροζ είσαι ντυμένη
μες το χειμώνα άνθισες
γιατί είσαι ευλογημένη.
Ελπίδα σ' όλους μοίρασες,
χαρά και τρυφεράδα
τα πέταλα σαν άπλωσες
στην κρύα τη λιακάδα.
Σε βλέπω απ' το παράθυρο
πως στέκεσαι γενναία
στη μέση της μικρής αυλής
νεράιδα μου ωραία.
Την άνοιξη προμήνυσες
στη μέση του χειμώνα
τον ήλιο, το ζεστό καιρό
μα και τα χελιδόνια.
(http://www.stathmoskos.gr/columns/mikroparea/1138-mikroparea492 )
ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Σε ένα καλάθι έχουμε ξηρούς καρπούς καρύδια, αμύγδαλα και φουντούκια. Ένα ένα τα παιδιά με μάτια κλειστά ή δεμένα με μαντίλι, πιάνουν έναν καρπό και τον ψηλαφούν για να τον αναγνωρίσουν. Αν βρουν τι είναι το κρατούν στο χέρι τους και κάθονται στη θέση τους. Όταν όλα τα παιδιά παίξουν, τότε χωρίζονται σε ομάδες ανάλογα με τον καρπό που κρατούν: η ομάδα με τα αμύγδαλα, η ομάδα με τα καρύδια και η ομάδα με τα φουντούκια. Η πολυπληθέστερη ομάδα είναι η νικήτρια.
Παρασκευή 11 Μαρτίου 2011
ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΑΡΧΑΡΙΟΥΣ
Επειδή υπάρχουν πολλοί συνάδελφοι που δεν έχουν και την καλύτερη σχέση με τους υπολογιστές και το Διαδίκτυο, σκέφτηκα να αναρτώ που και που μερικές συμβουλές σαν οδηγίες προς ναυτιλομένους...
Ένα σημαντικό εργαλείο που μπορεί να μας βοηθήσει λοιπόν σαν αφετηρία, είναι ένα προγραμματάκι που λέγεται dvd video soft και με το οποιο μπορούμε να μετατρέπουμε τα βιντεάκια του youtube σε mp3. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να τα κατεβάσουμε ως τραγούδια και να τα γράψουμε σε cd ώστε να τα χρησιμοποιήσουμε στο νηπιαγωγείο.
Το συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορείτε να το κατεβάσετε ΔΩΡΕΑΝ από εδώ
Στη συνέχεια απλά αντιγράφετε τη διεύθυνση του youtube και έχετε το τραγούδι που επιθυμείτε...
Τρίτη 1 Μαρτίου 2011
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)