Χριστουγεννιάτικες προετοιμασίες...

Πριν λίγες μέρες ένα αγγελούδι μάλλον έπεσε από τον ουρανό και ήρθε στο σπίτι μας... Σε μια μέρα άδειασε η κοιλιά μου και γέμισε η αγκαλιά μου... Σε αυτό οφείλεται και η πολύμηνη απουσία μου από τα εκπαιδευτικά δρώμενα, για όσους αναρωτιέστε...

Θα ήθελα να δώσω τις πιο θερμές ευχές μου σε όλους για καλές προετοιμασίες στα σχολειά σας... Απολαύστε αυτές τις ημέρες με τα παιδιά, γιατί τα Χριστούγεννα είναι η δική τους γιορτή...

Φέτος δεν έχω να σας προτείνω κάτι καινούργιο, μια που διανύω τις πρώτες μου μέρες ως μαμά και είμαι fulltime απασχολημένη :). 

 

http://www.nipiagogos.com/chirhoiotasigmatauomicron973gammaepsilonnunualpha.html

Σας παραθέτω παλιότερες δουλειές μου και σας εύχομαι ολόψυχα ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ!!!!

Υλικό για το Νοέμβριο

 

http://www.nipiagogos.com/nuomicronepsilonmubetarhoiotaomicronsigma.html

YΛΙΚΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΟΚΤΩΒΡΙΟ

Πατώντας εδώ μπορείτε να βρείτε ενδιαφέρουσες δραστηριότητες για το μήνα που διανύουμε.

...για να μην έχω αποτύχει...

...για να μην έχω αποτύχει...
Ένα πολύ τρυφερό κείμενο από την Κατερίνα του Kapaworld.blogspot.gr
http://kapaworld.blogspot.gr/2013/09/blog-post_24.html

• Που να σε κρύψω αγάπη μου να μην σε βρουν...Να μην σε βρουν τα θεριά. Αυτός ο κόσμος είναι μικρός για να σε κρύψει. Μικρός πολύ ο κόσμος μας...κι εσύ είσαι τόσο ευάλωτος.
  
  Αγάπη μου στη μια γωνιά έχει πόλεμο και σφάζουν τα παιδιά στο δρόμο. Στην άλλη γωνιά τα παιδιά ζουν σε γκέτο και δεν έχουν νερό και φαγητό. Στην άλλη άκρη τα παιδιά γίνονται πολεμιστές και ανθρώπινες ασπίδες και σε κάποια άλλη γωνιά τα παιδιά πουλιούνται για σκλάβοι και γίνονται βορά στα χέρια αγριανθρώπων. Αγάπη μου, θα σου πω και κάτι ακόμη αδιανόητο. Εδώ δίπλα μας κι όχι πολύ μακριά, μόλις δίπλα μας, παιδιά βασανίζονται με κάθε τρόπο...κάθε μέρα. Βασανίζονται και πεινούν και παραμελούνται και δεν έχουν πρόσβαση στη μόρφωση και κάποια μεγαλώνουν με λάθος αξίες...κι αυτό είναι το ίδιο σοβαρό. Το ίδιο σκληρό. Το ίδιο επικίνδυνο και τρομακτικό. Γιατί το να μεγαλώσει ένα παιδί με λάθος αξίες, δεν είναι μόνο κακοποίηση, είναι παιδί μου πανωλεθρία.
  Είναι σαν τις ταινίες υπέρτατης καταστροφής που αγαπάς να βλέπεις και στο τέλος νικάει πάντα ο καλός...Εδώ η υπέρτατη καταστροφή καλέ μου δεν έρχεται με τα όπλα, μα χρησιμοποιώντας ευάλωτα ανθρώπινα μυαλά...
  
  Που να σε κρύψω αστέρι μου να μην σε βρουν. Σε ποια γωνιά του κόσμου αυτού θα μεγαλώσεις όπως σου αξίζει; Σε ποια γωνιά δεν θα φοβάσαι να γελάς και να είσαι παιδί και εγώ σε ποια γωνιά του κόσμου δεν θα φοβάμαι πως θα σε βρουν...Θα σε βρουν και θα σου κάνουν κακό...
  Παιδί μου...
  Ποια γωνιά αυτού του κόσμου είναι ασφαλής για τους μικρούς αθώους ανθρώπους σαν κι εσένα; Ποια χώρα μυθική, μαγική....Ποια χαρούμενη χρωματιστή χώρα; Ποια χώρα ξεχασμένη...να μπορούν όλα τα μικρά ανθρωπάκια να ζουν ευτυχισμένα, γελώντας στον πρωινό ήλιο, χορεύοντας στη βροχή, με ένα κομμάτι ψωμί στο χέρι και φτερά στα πόδια, για να τρέχουν και να πετούν και να ονειρεύονται...
  
  Έχεις τόσα σχέδια για τη ζωή καλέ μου...Τόσα σχέδια και για σκέψου αγάπη μου, για σκέψου να μεγαλώσεις να γίνεις υπέροχος, γενναίος όπως ονειρεύεσαι, ψηλός και τολμηρός. Με αξίες κι ιδανικά και πίστη στη ζωή και στους ανθρώπους.
  Να αγαπάς και να δίνεις, να παλεύεις για το δίκιο, να προστατεύεις τους αδύναμους και να εμπιστεύεσαι έτσι όπως εσύ μόνο ξέρεις κι ύστερα κάποιος να σου κάνει κακό...κάποιος να σε πονέσει ανεπανόρθωτα...και να διαγράψει όλη αυτή την πίστη. Αυτή την εμπιστοσύνη.
  
  Τι θα έχει απομείνει στον κόσμο αυτό αγάπη μου, αν όλα όσα πιστεύουμε είναι αδύναμα; Αν δεν μπορούν να νικήσουν το κακό; Τι νόημα έχει αν δεν μπορεί το καλό να θριαμβεύσει;
  Τι νόημα έχει παιδί μου αν δεν μπορώ να σε φροντίσω σωστά! Αν δεν μπορώ να σε προστατεύσω, αν δεν μπορώ να σε κρατήσω ασφαλή;
  Αν δεν σου μάθω να προστατεύεις τον εαυτό σου από τα αρπακτικά...αν δεν σου μάθω να μην γίνεις εσύ αρπακτικό...Τι νόημα θα έχει αυτός ο κόσμος ψυχή μου αν κάνουμε όλοι λάθος κι εσύ γίνεις αρπακτικό; Αν γίνεις εσύ θηρίο;
  

  
  

  

  "Θηρίο κατασπαράζει καλούς ανθρώπους". Γιώργος 6.

  
  Κανένα...Κανένα νόημα αγόρι μου. Παιδί μου λαμπερό...κανένα νόημα δεν θα έχει ο κόσμος μου...γιατί θα σε έχω προδώσει. Γιατί θα έχω προδώσει εμένα. Γιατί θα έχω αποτύχει.
  
  Τρέμω για εσένα. Φοβάμαι τα θεριά και τον άγριο κόσμο μα δεν θα σε κρύψω από αυτόν, καλέ μου. Ούτε θα κρυφτώ...
  Είσαι τυχερός όπως λίγα μικρά παιδιά γιατί υπάρχει μια γωνιά στον πλανήτη αυτό που είναι ασφαλής για εσένα. Είναι η αγκαλιά μου κι αυτή είναι η κληρονομιά σου.
  Με αυτήν θα κάνεις τον κόσμο να γυρίζει...Με αυτήν αγάπη μου, θα κάνεις τον κόσμο να ημερέψει...
  Συνέχισε να ονειρεύεσαι και να γελάς μικρό μου πλάσμα...κι εγώ θα είμαι η ασπίδα σου, ο κυματοθραύστης σου...όσο μπορώ, όσο αντέχω.
  Κι ελπίζω όταν θα είσαι έτοιμος να βγεις εκεί έξω μόνος...ο κόσμος αυτός να έχει αλλάξει. Να έχει αλλάξει καλέ μου και να μην είναι πιο δυνατά τα θηρία, ούτε εσύ να χρειαστεί ποτέ να γίνεις θηρίο για να επιβιώσεις στη ζωή...
  
  Να επιλέξεις σωστά και να γίνεις άνθρωπος καλέ μου κι αυτό απλά να αρκεί για να σε προστατεύσει, από τα θηρία και τα αρπακτικά.
  Μ' ακούς; Να γίνεις άνθρωπος...αγόρι μου. Να γίνεις Άνθρωπος...για να μην έχω αποτύχει...

Aποκτήσαμε αδερφάκι!!!!!!!!!!!!

Επιτέλους, μετά απο πολλή δουλειά, μπορώ να πω ότι είμαι σε θέση να σας παρουσιάσω τη νέα μας σελίδα. Και το όνομα αυτής www.nipiagogos.com

www.nipiagogos.com

 Ελπίζω να σας αρέσει. Περιέχει ταξινομημένες τις δουλειές που αναρτήθηκαν στα 3 χρόνια ύπαρξης του ΠΕΡΙ...ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ, αλλά και αρκετό ΝΕΟ εποπτικό υλικό που μπορείτε να κατεβάσετε, να εκτυπώσετε και να το αποθηκεύσετε στον υπολογιστή σας.

Δεν κατάφερα ακόμη να την ολοκληρώσω πλήρως. Επιφυλάσσομαι για ακόμη πλουσιότερο υλικό.

Ελπίζω να είστε επιεικείς, καθώς όλος ο σχεδιασμός γίνεται από μένα και δεν έχω επαγγελματική βοήθεια.

Ρίξτε μια ματιά αν ενδιαφέρεστε και θερμή παράκληση

ΑΦΗΣΤΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΑΝΑΤΡΟΦΟΔΟΤΗΣΗ στην σχετική σελίδα. 

ΚΑΛΗ ΠΛΟΗΓΗΣΗ!!!

1.000.000 EΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

Ας μιλήσουμε με αριθμούς:

1.000.000 ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ

 

 3 χρόνια ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
2 ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

437 ΑΝΑΡΤΗΣΕΙΣ

 684 ΣΧΟΛΙΑ

ΑΜΕΤΡΗΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ

Το συγκεκριμένο Ιστολόγιο αποτελεί κομμάτι του εαυτού μου. Εδώ μοιράστηκα τις χαρές μου, εδώ την απώλειά μου, εδώ βρήκα νέες φίλες και εξαιρετικές συναδέλφους. Εδώ πληγώθηκα με κάποια σχόλια, εδώ ένιωσα περήφανη, εδώ προσπαθώ καθημερινά να μοιραστώ τις ιδέες μου. Χωρίς κόμπλεξ, χωρίς μικρότητες, χωρίς διάθεση υπεροψίας.

Ακόμη και φέτος που δεν είμαι στην τάξη και περιμένω τα χαρμόσυνα, νιώθω την ανάγκη να προσφέρω, να βγάλω αυτά που σκέφτομαι προς τα έξω και να τα μοιραστώ. Γιατί αν έχω εγώ μία ιδέα και τη μοιραστώ με σένα που έχεις άλλη μία ιδέα, έχουμε και οι δύο από 2 ιδέες. Φανταστείτε τα 5000 μέλη του Ιστολογίου πόσες ιδέες μπορούν να γεννήσουν...

Και μια που μιλήσαμε για γεννητούρια, έχω να σας ανακοινώσω πως το ΠΕΡΙ...ΝΗΠΙΑΓΩΓΩΝ θα αποκτήσει αδερφάκι. Ένα ιστολόγιο όπου θα είναι όλα συγκεντρωμένα και κατηγοριοποιημένα. Είναι σχεδόν έτοιμο... Δώστε μου λίγες ημέρες και θα σας το παρουσιάσω (σημείωση: ετοιμάστε στικάκια... έχετε να κατεβάσετε πολύ υλικό).

Και πάλι σας ευχαριστώ όλους που έρχεστε στο διαδικτυακό σπιτικό μου και μου κρατάτε συντροφιά με τα γλυκά λογάκια σας... Εύχομαι το όνειρό μου να έχουμε μια δωρεάν διαδικτυακή βιβλιοθήκη που θα μας λύσει τα χέρια, να γίνει σύντομα πραγματικότητα.

Σας φιλώ, 

Μαρίνα :*

Μόνο με Αγάπη μαθαίνουν τα παιδιά! (ΑΞΙΖΕΙ ΝΕΑ ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ)

Μόνο με Αγάπη μαθαίνουν τα παιδιά!

Παρακάτω αναδημοσιεύω το κείμενο που δημοσιεύθηκε στο ιστολόγιo Andria's Home δύο χρόνια πριν. Όχι μόνο με άγγιξε, αλλά με εκφράζει απόλυτα. Αξίζει να το διαβάσετε προσεκτικά...

Φεβρουαρίου 5th, 2011

Όταν επιλέγεις συνειδητά το επάγγελμα του νηπιαγωγού πρέπει να έχεις στο νου σου ένα και μόνο πράγμα, ως το βασικότερο όλων. Την ΑΓΑΠΗ.
Και δεν εννοώ την αγάπη για το επάγγελμά σου..εννοώ την απέραντη Αγάπη για το κάθε παιδί που περνά από τα χέρια σου. 

Με μια πρώτη ανάγνωση νομίζω εύκολα μπορεί κάποιος να το καταλάβει και να το αποδεχτεί αυτό. Στην πράξη και στην ουσία της όμως, αυτή η Αγάπη δεν είναι ούτε αυτονόητη ούτε δεδομένη. Δεν είναι κάτι που χαρακτηρίζει όλες τις νηπιαγωγούς.

Πρώτα από όλα η Αγάπη..δεν διδάσκεται. Δεν μαθαίνεται στο Πανεπιστήμιο, δεν βρίσκεις  σχετικές "οδηγίες" σε κανένα σύγγραμμα. Κι ας είναι το Α και το Ω.

Νομίζω οτι καλός παιδαγωγός είναι εκείνος που πρώτα ξέρει να αγαπάει και μετά κοιτά την ύλη και τους τύπους. Αυτός που ξέρει οτι σαν την Αγάπη δεν υπάρχει άλλο μέσο διδασκαλίας. Γιατί μόνο μέσω της Αγάπης,βλέπεις οτι τα παιδιά κατορθώνουν να γίνουν μια δεμένη ομάδα μεταξύ τους. Μόνο μέσω της Αγάπης αποκτούν αυτοπεποίθηση κι εμπιστοσύνη και απελευθερώνονται. Και τότε με μαγικό τρόπο το καταφέρνετε μαζί και πετυχαίνουν και τους εκπαιδευτικούς στόχους. Μαθαίνουν ουσιαστικά, κάνοντας ταχεία γνωστικά άλματα και όλα αυτά μέσα σε κλίμα χαράς και ασφάλειας.

Αν είσαι συνάδελφος και το έχεις μέσα σου όλο αυτό που περιγράφω,  το έχεις βιώσει ο ίδιος στην τάξη σου, τότε σου είναι ήδη γνωστά τα καθημερινά θαύματα αυτής της Αγάπης. Αν πάλι δεν το έχεις, σου έχει φανεί ήδη πολύ ρομαντικό το κείμενο και βιάζεσαι να το προσπεράσεις. 

Κάθε μέρα, οι γονείς εμπιστεύονται στα χέρια σου, την ίδια τους τη ζωή, τα παιδιά τους. Είναι μικρά σε ηλικία, μαθητές ίσως και για πρώτη χρονιά. Αφήνουν το ασφαλές και οικείο περιβάλλον του σπιτιού τους, αποχαιρετούν τη μαμά στην είσοδο του σχολείου και μένουν εκεί, μαζί σου. Είσαι εκεί λοιπόν ως δάσκαλος αλλά και ως γονεϊκό υποκατάστατο. Μην το ξεχνάς αυτό.

Μην φοβηθείς οτι θα χάσεις το κύρος σου αν δώσεις τρυφερότητα στα παιδιά. Θα χρειαστεί να τους διδάξεις πώς να εκφράζουν τα συναισθήματά τους, πώς να κάνουν φίλους, πώς να εκτιμούν τον ίδιο τους τον εαυτό. Θα βιώσουν εσωτερικές συγκρούσεις και θα χρειαστούν παρηγοριά. Θα "μαλώσουν" πάνω στο παιχνίδι. Μην μένεις μόνο στα λόγια και μη δίνεις έτοιμες λύσεις. Αγκάλιασέ τα. Πήγαινε κοντά τους και δείξε γνήσιο ενδιαφέρον σε ο,τι τα απασχολεί. Σταμάτα να κόβεις χαρτάκια ετοιμάζοντας τις χειροτεχνίες για αργότερα. Παρατήρησέ τα καθώς παίζουν (ή δεν παίζουν).. Χάρισέ τους ένα χαμόγελο όταν θα σε κοιτάξουν. Αυτό θα τα κάνει να νιώσουν οτι είναι σημαντικά για σένα. Θα πάρουν την επιβεβαίωση που χρειάζονται. 

Γίνε κι εσύ παιδί. Τσαλακώσου..! Παίξε μαζί τους καθημερινά. Σε ομαδικές δραστηριότητες  ή ατομικά, ευκαιρίες υπάρχουν άπειρες. Φόρα άνετα ρούχα και παπούτσια. Δε χρειάζεται να κάνεις το μοντέλο και να ντύνεσαι σαν να βγαίνεις ραντεβού. Να σε νοιάζει πρώτα απ`όλα να μπορείς να κινηθείς άνετα και να γίνεσαι μέτοχος της δημιουργίας και της χαράς μέσα στην τάξη σου. Πάρε ρόλο σε παιχνίδια δραματοποίησης, ζωγράφισε μαζί τους, μη δίνεις μονάχα οδηγίες.

Προσπάθησε όσο μπορείς να μπαίνεις στη θέση τους και να βλέπεις τα πράγματα από τη σκοπιά τους. Τίποτα από όσα λένε τα παιδιά δεν είναι μικρής σημασίας. Κράτα σημειώσεις και μάθε τους μαθητές σου. Όχι για να τους "αξιολογήσεις" όπως σου υποδεικνύουν στα σεμινάρια…αλλά για να τους καταλάβεις εσύ ο ίδιος πάνω από όλα. Να γνωρίσεις το καθένα ξεχωριστά. Να δεις τα θαύματα τη στιγμή που συντελούνται.

Να τα κοιτάζεις στα μάτια και πάντα με αγάπη και αποδοχή. Πρόσεχε πολύ το βλέμμα σου γιατί τα παιδιά από τα μάτια σου αξιολογούν τον εαυτό τους.

Να τα καθησυχάζεις μετά από μικροατυχήματα μιλώντας τους στοργικά, ενώ τους παρέχεις τις πρώτες βοήθειες. 

Να θυμάσαι οτι η μαμά τους δεν είναι εκεί. Αλλά είσαι εσύ στη θέση της. Μην ταράζεσαι, ξέρω οτι εσύ είσαι ο (super) εκπαιδευτικός, ο επιστήμονας μέσα στην τάξη(όπως μας έλεγε και η καθηγήτριά μας η κ.Κουτσουβάνου, καλή της ώρα) και όχι η μαμά τους. Άλλά διάλεξες να απασχολείσαι με παιδιά γι`αυτό έχε το νου σου οτι θες δε θες, πρώτα χρειάζονται μια  "μάνα" και μετά έναν δάσκαλο. Όσο άριστα καταρτισμένος και να`σαι στο αντικείμενό σου. 

Αυτό σημαίνει επίσης οτι αν "λερωθούν" τα βοηθάς να αλλάξουν και δε το αποφεύγεις για να μη λερώσεις εσύ τα χέρια σου. Δεν σε πιάνει υστερία και καλείς την ίδια τη μάνα να έρθει να φροντίσει το παιδί, αφήνοντάς το  παράμερα να νιώθει ένοχο και ντροπιασμένο για έναν τόσο ανόητο λόγο. (συμβαίνει ουκ ολίγες φορές αυτό δυστυχώς). Γιατί αν αντιδράς έτσι, κρίμα οι σπουδές και τα πτυχία σου. Το ίδιο πρέπει να κάνεις αν βρέξει κατά λάθος τα ρούχα του, πλένοντας τα χέρια του στη βρύση. Δεν μας νοιάζει αν είσαι super wow εκπαιδευτικός αν το αμελήσεις αλλά να σκεφτείς οτι πρέπει να αλλάξει για να μην κρυώσει, όπως θα έκανε και η μάνα του.

Δεν είναι πολλά τα χρόνια που έχω τη χαρά και την τιμή να δουλεύω ως εκπαιδευτικός. Από την πρώτη μου χρονιά μέχρι σήμερα έχω γνωρίσει αρκετούς συναδέλφους. Όλοι είμαστε νηπιαγωγοί και όλοι διαφορετικοί ως χαρακτήρες. Κάποιοι "δυσανασχετούσαν" από τη σχέση αγάπης που ανάπτυσσα με τα παιδιά. Άκουγα οτι θα τα "παραχάιδευα", θα τα κακομάθαινα ή δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο.. Νομίζω απλά οτι η ανταπόκριση αυτής της αγάπης από τα παιδιά ήταν που προκαλούσε. Από τη μεριά μου πάλι, δεν μπορούσα ποτέ να λειτουργήσω διαφορετικά. Και νομίζω οτι κάνω το πιο απλό πράγμα του κόσμου, δίνω αγάπη στα παιδιά, που από τη φύση τους την εμπνέουν και αξίζουν απόλυτα. Το αισθάνομαι πηγαίο και φυσικό.

Δεν επιδιώκω να κάνω τη σύμβουλο καταθέτοντας αυτές τις σκέψεις μου. Γιατί δεν είναι καν θέμα μυαλού για να το συλλάβεις αλλά περισσότερο θέμα ενστίκτου, πιθανότερα του μητρικού. Σκέφτομαι καμιά φορά τον εαυτό μου ως μητέρα, να πηγαίνω το παιδί μου στο νηπιαγωγείο και λέω μέσα μου με σιγουριά πως αυτό που θα ήθελα πάνω από όλα, θα ήταν να αγαπά το παιδί μου τη δασκάλα του όπως κι εκείνη αυτό. Να είναι χαρούμενο όταν πηγαίνει στο σχολείο. Όλα τα άλλα, θα έπονταν. 

Σκέφτομαι επίσης τους δασκάλους που είχα κι εγώ η ίδια ως παιδί. Όχι μόνο έμαθα αλλά και πίστεψα στις ικανότητές μου, μόνο από εκείνους που αγάπησα. Αντίθετα, εμφάνισα ψυχοσωματικά συμπτώματα και αρνήθηκα να πάω στο σχολείο όταν είχα μια δασκάλα στο Δημοτικό που  ενώ οι γονείς της έβγαζαν το καπέλο, εμείς τα παιδιά τη μισούσαμε. Τί να το κάνω αν έμαθα Γραμματική και Αριθμητική από αυτήν αν ταυτόχρονα πέθαινα κάθε μέρα από το άγχος της απειλής, της απόρριψης και της υστερίας της; Γιατί να επαναλαμβάνουμε οι νέοι εκπαιδευτικοί τα ίδια λάθη; 

Και θα πείτε κάποιοι…"α! εγώ καμία σχέση δεν έχω με αυτή τη δασκάλα".. Μήπως όμως επιδιώκετε το "μπράβο" των γονιών δίνοντάς τους αυτό που από άγνοια ζητούν – άρα πασχίζετε να τα μάθετε να γράφουν και να διαβάζουν από το Νηπιαγωγείο με κατευθυνόμενες μή αυθόρμητες διαδικασίες; Μήπως ξεχνάτε οτι είναι παιδιά και χρειάζονται τη φαντασία, τις παιγνιώδεις δραστηριότητες, το κέφι και μέσα αυτοέκφρασης για να θραφεί η ελεύθερη και καθαρή τους ψυχούλα; 

Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά του καλού (κατ`εμέ) παιδαγωγού-εμψυχωτή δεν διδάσκονται αλλά βρίσκονται στον ίδιο τον άνθρωπο. Έναν εκπαιδευτικό γεμάτο Αγάπη  μπορεί κάλλιστα να συναντήσεις τόσο στο δημόσιο όσο και στο ιδιωτικό σχολείο. Αλλά σε καμία περίπτωση το γεγονός οτι πληρώνεις λεφτά στο ιδιωτικό, δεν σου εξασφαλίζει το οτι η δασκάλα θα ..αγαπά το παιδί σου. Το μόνο που είναι σίγουρο, είναι οτι τα χαρτόνια στις χειροτεχνίες θα είναι τέλεια κομμένα και οτι εσύ ως πελάτης θα τα ακούς όλα ..υπέροχα.

Με όλα αυτά δεν σκοπεύω να υποδείξω τίποτα σε κανέναν, ήθελα μόνο να καταθέσω τη δική μου αίσθηση περί Εκπαιδευτικού.

Και πιστεύω πως τελικά…Εκπαιδευτικός γεννιέσαι, είναι χάρισμα, τέχνη και ευλογία… Πηγάζει από την καρδιά και είναι από το Θεό δοσμένο.

"Για μένα, ενώπιον του Θεού, το πιο υπεύθυνο επάγγελμα, που μπορεί να κάνει κάποιος, είναι νηπιαγωγός. Αλλά και το πιο δύσκολο, γιατί πλάθει ψυχές. Και πλάθοντας ψυχές, πλάθεις ανθρώπους, οι οποίοι είναι κατ΄ εικόνα του Θεού πλασμένοι. Και έτσι γίνεσαι συνεργός του Θεού, όπως γίνονται και οι γονείς, όταν τεκνοποιούν". Και συνέχισε: "Αν δεν έχεις τα κότσια να γίνης νηπιαγωγός, να γίνης δάσκαλος. Είναι το ίδιο υπεύθυνο. Κι αν δεν μπορής ούτε δάσκαλος, τότε να γίνης καθηγητής"!

Πηγή: ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΪΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ 1924-1994, Μαρτυρίες Προσκυνητών, Νικολάου Ζουρνατζόγλου, σελ. 135, εκδόσεις ΑΘΩΝΑΣ, 

http://www.andriashome.com/blog/2011/02/05/%CE%BC%CF%8C%CE%BD%CE%BF-%CE%BC%CE%B5-%CE%B1%CE%B3%CE%AC%CF%80%CE%B7-%CE%BC%CE%B1%CE%B8%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%BF%CF%85%CE%BD-%CF%84%CE%B1-%CF%80%CE%B1%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%AC/

KΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ

Με το δεξί να μπει και να κυλήσει η νέα σχολική χρονιά... 

Πρώτη μέρα που χτυπάει το κουδούνι κι εγώ δεν θα είμαι εκεί να υποδεχτώ τα αστεράκια μου, παλιά και καινούρια. Πρώτη μέρα, και δε θα γεμίσει η αγκαλιά μου γνώριμες αγκαλιές. Πρώτη μέρα μετά από χρόνια που δεν θα ακούσω το "Καλημέρα κυρία"...

Δεν πίστευα ότι θα με επηρέαζε τόσο, όμως είναι αλήθεια πως για έναν άνθρωπο που αγαπάει τη δουλειά του, είναι πολύ δύσκολο να την αποχωρίζεται, έστω και προσωρινά, έστω κι αν είναι για καλό...

Θα ήθελα να ευχηθώ σε όλες τις συναδέλφους να είναι σιδεροκέφαλες, να οπλιστούν με υπομονή, γιατί το μεράκι το έχουν, και να πολεμήσουν με θάρρος όλα τα θηρία που θα πεταχτούν στο δρόμο τους. 

Εγώ με τη σειρά μου θα είμαι εδώ, όσο ακόμη μπορώ, και θα προσπαθώ να σας λειαίνω λίγο το δρόμο, να σας τον κάνω λίγο ομαλότερο, με όποιες αναρτήσεις θεωρώ πως θα σας ήταν χρήσιμες και ενδιαφέρουσες.

Επίσης, ετοιμάζω κάτι καινούριο, το οποίο εύχομαι να αγκαλιάσετε με την ίδια αγάπη που αγκαλιάσατε και το συγκεκριμένο ιστολόγιο...

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!

ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ - ΠΙΝΑΚΑΣ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ

Μια ιδέα που πιστεύω ότι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, και ταιριάζει με το παρουσιολόγιο του Δελτίου Καιρού, είναι ο Πίνακας γενεθλίων με τις κλακέτες.

Ο κάθε μήνας εικονίζεται με ένα χαρακτηριστικό clipart και εκεί κολλούμε τα αστεράκια, όπου έχουμε γράψει τα ονόματα των παιδιών που έχουν γενέθλια.

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ - ΗΜΕΡΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ

Φέτος σκέφτηκα μια διαφορετική πρόταση: Να συνδυάσουμε τις ημέρες της εβδομάδας με τον καιρό στον πίνακά μας. Έτσι λοιπόν, οι ημέρες μας θα είναι ένα δελτίο καιρού για κάθε μέρα και ο φελοπίνακας θα μοιάζει κάπως έτσι:

Στις τηλεοράσεις, τα εικονιζόμενα παιδιά κρατούν μια καρτέλα. 

Στην καρτέλα αυτή τοποθετούμε ταινία βέλκρο κι εκεί τα παιδιά θα κολλούν τον καιρό της ημέρας.

Μπορείτε να εκτυπώσετε τις ημέρες - τηλεοράσεις από εδώ:

ΗΜΕΡΕΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΕΙΣ by nipiagwgos

Με πράσινο χαρτόνι φτιάχνουμε τον μαυροπίνακα, όπου θα κολλούνται οι καρτέλες στη ρουτίνα του ημερολογίου. Τον κύριο μετεωρολόγο, μπορείτε να τον εκτυπώσετε ή να τον φτιάξετε μόνοι σας: 

 Τέλος, τις καρτέλες για τον πίνακα αναφοράς του καιρού μπορείτε να τις εκτυπώσετε από εδώ: Κόψτε τα εικονίδια του καιρού (σελίδα 1) και τοποθετείστε βέλκρο, για να τα κολλούν τα παιδιά στο καθημερινό Δελτίο καιρού.

Ο ΚΑΛΟΣ ΜΑΣ Ο ΚΑΙΡΟΣ by nipiagwgos

Ελπίζω να σας άρεσε η ιδέα... Καλή σας αρχή :)

Kαλή Αρχή

Είναι κοινό μυστικό πως διανύουμε μια από τις πιο δύσκολες χρονιές στο εκπαιδευτικό μας σύστημα. Συνάδελφοι  μέχρι και τώρα, λίγες ημέρες πριν χτυπήσει το κουδούνι δεν γνωρίζουν που θα παρουσιαστούν, άλλοι καλούνται να διώξουν προνήπια, άλλοι πάλι να λειτουργήσουν μόνοι τους τμήματα με 28 παιδιά. Και όλα αυτά μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο εξαθλίωσης και μιζέριας.
Αυτό το γενικότερο πλαίσιο έχουμε καθήκον να ελαχιστοποιήσουμε στο νηπιαγωγείο. Περιμένουμε μικρούς εν δυνάμει επιστήμονες που με γοιυρλωμένα και πολλές φορές δακρυσμένα μάτια, θα μας κοιτούν και θα κρέμονται από τα χείλη μας για ένα νεύμα ζεστασιάς και παρηγοριάς. Οφείλουμε λοιπόν να είμαστε έτοιμοι να τους υποδεχτούμε σε ένα ζεστό και φιλόξενο χώρο που περιμένει να γεμίσει από τα χρώματα και τη φαντασία τους.

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΧΩΡΟΥ

• Αφαιρέστε όλες τις παλιές εργασίες, εκτός από κάποιες χαρακτηριστικές που θα θυμίζουν στα νήπια την περσινή τους χρονιά. 

• Καθαρίστε τα παιχνίδια και πετάξτε όσα περισσότερα άχρηστα μπορείτε - αν δεν πετάξουμε εξάλλου δεν πρόκειται να συμμαζέψουμε. 
• Βάλτε χρώμα και άρωμα στην τάξη σας ώστε να εμπνέει ασφάλεια και σιγουριά στα παιδιά που θα έρθουν πρώτη φορά. Κάντε το χώρο να μοιάζει με ένα όμορφο σπιτικό, όπου επιτρέπονται πολλά περισσότερα από όσα στο σπίτι, όπως να λερώνεσαι, να παίζεις με τα νερά, να πειραματίζεσαι κλπ.
• Φέρτε τα λουλούδια μέσα στην τάξη διακοσμώντας τα παράθυρα
• Αποφύγετε δικές σας κατασκευές. Τα παιδιά μπορούν να διακοσμήσουν το χώρο τους όπως επιθυμούν.
• Xρησιμοποιήστε αντίγραφα έργων τέχνης στους τοίχους για να εξιτάρετε τη φαντασία και δημιουργικότητά τους.
• Μη δημιουργείτε τα κέντρα ενδιαφέροντος από τώρα. Εν καιρώ θα τα παρουσιάσετε και θα τα οργανώσετε μαζί με τα παιδιά.
  

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ
Η πρώτη επαφή με τους γονείς είναι πολύ σημαντική, γι' αυτό φροντίστε να τους ετοιμάσετε μια πολύ θερμή υποδοχή. Καλό είναι να τους προσφέρετε ένα μικρό κέρασμα μετά τον Αγιασμό και να έχετε χρόνο για να συζητήσετε μαζί τους τα πρώτα και καίρια θέματα που σας απασχολούν.
Το γράμμα - σημείωμα που θα τους δώσετε στην αρχή, θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικά διατυπωμένο και να τους επισημαίνει τη διάθεση για μια αγαστή συνεργασία. Τονίστε τους ότι το νηπιαγωγείο είναι ανοιχτό προς την κοινωνία, το ρόλο που παίζουν και οι ίδιοι στον τρόπο που το παιδί τους βλέπει το σχολείο, αλλά και τις υποχρεώσεις τους απέναντι στο πρόγραμμα. Φροντίστε να αναφέρετε μόνο τα απαράιτητα για αρχή θέματα και όχι ότι αφορά τη διδασκαλία και το πρόγραμμα δραστηριοτήτων που ακολουθείται. Αυτό αφήστε το για την πρώτη οργανωμένη συνάντηση όπου θα έχετε να πείτε πολλά. Ενδεικτικό κείμενο που μπορείτε να προσαρμόσετε στις δικές σας ανάγκες παρατίθεται παρακάτω:
1. Aγαπητοί γονείς,

Σας καλωσορίζω στο Νηπιαγωγείο  και εύχομαι να έχουμε υγεία και μια καλή και δημιουργική σχολική χρονιά. Το Νηπιαγωγείο λειτουργεί από τις 8 έως τις 12:30 και το πρόγραμμα είναι το ακόλουθο:

8:00 – 8:30π.μ. Προσέλευση των νηπίων

8:30 – 9:15π.μ.  Αυθόρμητες Δραστηριότητες στις γωνιές δραστηριοτήτων - Προσευχή

9:15 – 9:30π.μ. Συζήτηση,  Ημερήσιος Προγραμματισμός δραστηριοτήτων

9:30 – 10:00π.μ. Ανάπτυξη Διαθεματικών Δραστηριοτήτων

10:00 – 10:30π.μ. Πρόγευμα

10:30 – 11:15π.μ. Διάλειμμα

11:15 – 11:40π.μ. Ανάπτυξη Διαθεματικών Δραστηριοτήτων

11:40 – 12:10μ.μ. Ανάπτυξη Διαθεματικών Δραστηριοτήτων

12:10 – 12:15μ.μ. Προετοιμασία – Τακτοποίηση

12:15 – 12:30μ.μ.  Αποχώρηση

Παρακαλώ πολύ να τηρείτε τις ώρες προσέλευσης και αποχώρησης, ώστε να μη διαταράσσεται το πρόγραμμα της τάξης μας.

Κατά το διάστημα παραμονής των νηπίων στο σχολείο, θα μάθουν, θα παίξουν, θα φάνε, θα πλύνουν τα δόντια τους, θα μάθουν να αυτοεξυπηρετούνται. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά θα πρέπει να νιώθουν άνετα, φορώντας κατάλληλα ρούχα και παπούτσια. Οι φόρμες βοηθούν τα παιδιά να αυτοεξυπηρετούνται στην τουαλέτα, χωρίς να τα σφίγγουν ζώνες, σκληρά υφασμάτινα παντελόνια ή στενές φούστες. Επίσης καλό θα είναι να φέρετε και ένα ζευγάρι κλειστά παντοφλάκια, ώστε να διατηρούμε το χώρο του νηπιαγωγείου μας καθαρό και τα παιδιά να νιώθουν άνετα.

Παρακάτω σας παραθέτω μια λίστα με τα απαραίτητα πράγματα από την πρώτη μέρα που τα παιδιά θα έρθουν στο νηπιαγωγείο:

Το πρωινό θα πρέπει να περιλαμβάνει υγιεινή τροφή όπως σάντουιτς με τυρί, τοστ, πίτα, κέικ σπιτικό, φρούτα, γιαούρτι. Είναι προτιμότερο το γάλα να δίνεται στο σπίτι το πρωί και να αποφεύγονται χυμοί που περιέχουν ζάχαρη, κρουασάν του εμπορίου και σνακ (πατατάκια, γαριδάκια, γλειφιτζούρια κ.λ.π.

Παρακαλούμε να ενημερώσετε σε περίπτωση που το παιδί σας πάσχει από κάποια ασθένεια ή έχει κάποια αλλεργία, για να μπορώ να βοηθήσω αν και εφόσον χρειαστεί. Αφήστε τηλέφωνα ανάγκης για να μπορώ να σας ειδοποιήσω. Ενημερώστε αν το παιδί σας προσβληθεί από κάποια μεταδοτική ασθένεια και κρατείστε το στο σπίτι, σύμφωνα με τις οδηγίες του γιατρού. Σε αυτό το σημείο σας ενημερώνω ότι απαγορεύεται η χορήγηση φαρμάκων από τη νηπιαγωγό, γι αυτό σε περίπτωση που το παιδί χρειαστεί αντιβίωση ενώ έρχεται στο σχολείο, ρυθμίστε την στις ώρες που το παιδί θα βρίσκεται στο σπίτι.

Σε μια προσπάθεια για τη δημιουργία νέων κέντρων ενδιαφέροντος στην τάξη, παρακαλώ να μας φέρνετε άδειες συσκευασίες από τρόφιμα, (γάλα, καφέ, κρέμες, γιαούρτια κλπ) όπως επίσης και ρολά από χαρτιά υγείας, κουμπιά, χάντρες, κορδόνια, τάπες, φελλούς. Επίσης πολύ χρήσιμα για τις δραστηριότητές μας θα ήταν διάφορα υφάσματα διαφόρων μεγεθών, αλλά και παλιά δικά σας ρούχα (ανδρικά πουκάμισα, ποδιές, φούστες, μαντήλια, καπέλα, φουλάρια) για τη γωνιά των μεταμφιέσεων. 

Προκειμένου να οργανωθεί το αρχείο κάθε παιδιού για το φάκελο αξιολόγησης, τον οποίο θα παραλάβετε στο τέλος της χρονιάς, παρακαλώ να φέρετε τα παρακάτω.......
Τέλος σας ενημερώνω ότι ανά τακτά χρονικά διαστήματα θα οργανώνονται  συναντήσεις γονέων (ομαδικές ή ατομικές) σχετικές με το πρόγραμμα αλλά και άλλα θέματα που μας απασχολούν για τα παιδιά μας. Η παρουσία σας θεωρείται απαραίτητη. 

Σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για τη συνεργασία και σας εύχομαι μια καλή και δημιουργική χρονιά.

Η νηπιαγωγός,

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΣΧΟΛΕΙΟΥ:

Είμαστε όλοι γονείς του Τάκη...

Πρόκειται για ένα κείμενο που με συγκλόνισε και το αναδημοσιεύω από το Ιστολόγιο
Kapa. Me without you...tea without a biscuit!: Ο Τάκης...:

Ο Τάκης...

Όταν ήμουν στην Έκτη Δημοτικού έγινε κάτι μαγικό....γνώρισα τον Τάκη! Ο Τάκης ήταν ένα παιδί με ειδικές ανάγκες, κάποια χρόνια μεγαλύτερος μου. Ήταν η μασκότ της περιοχής με την κακή, κάκιστη έννοια.... Τα παιδιά τον κορόιδευαν...Οι μεγάλοι τον κορόιδευαν, όλοι τον κορόιδευαν και τον περιγελούσαν κι έκαναν πλάκα με τον Τάκη.
Με τον τρόπο που μιλούσε ή προσπαθούσε να μιλήσει, με τις άναρθρες κραυγές του, με τις άτσαλες κινήσεις και τους μανιερισμούς του, με το γέλιο του και το ορθάνοιχτο στόμα του. Κι εκείνος γελούσε ακόμη περισσότερο προκαλώντας ακόμη περισσότερο τις κοροϊδίες και τα πειράγματα.

Ήταν η πρώτη ημέρα στην Έκτη τάξη και θυμάμαι την μαμά του Τάκη, να τον κρατά από το χέρι ολόκληρο άντρα και να μιλά με το δάσκαλο.
Έκλαιγε, έκλαιγε γοερά και θυμάμαι μια φράση που άκουσα στα κλεφτά "Θα γονατίσω εδώ μπροστά σας, να σας φιλήσω τα πόδια. Σας ικετεύω, σας παρακαλώ, σας παρακαλώ"....Δεν το ήξερα τότε, μα έβλεπα μια Ικέτιδα...
Αμέσως μετά ο Τάκης μπήκε στην τάξη με το δάσκαλο κι έγινε χαμός. Γέλια, φωνές, λες κι ήρθε το τσίρκο...Ο δάσκαλος δεν μας μάλωσε, δεν είπε τίποτε...έβαλε τον Τάκη να καθίσει στο πρώτο θρανίο και μας ανακοίνωσε πως κάθε λίγες ημέρες ένα νέο παιδί από όλους εμάς θα καθόταν δίπλα στον Τάκη και θα είχε την ευθύνη του, έτσι ώστε ο Τάκης να μην χάνει τα μαθήματα, να βρίσκει τα μολύβια και να μαζεύει τα πράγματα του, να έχει βοήθεια στο διάβασμα....
Φρίξαμε! Θα καθόμασταν μαζί με τον Τάκη; Μα ο Τάκης έχει σάλια. "Θα του μάθετε να τα σκουπίζει."
Μα ο Τάκης μας πειράζει, μας χτυπάει, μας ενοχλεί. "Θα σταματήσετε να τον πειράζετε, να τον χτυπάτε, να τον ενοχλείτε."
Μα ο Τάκης δεν ξέρει να διαβάζει καν..."Θα τον βοηθήσετε εσείς, να μάθει να διαβάζει..."

Κι έτσι εκείνη η τάξη στην Έκτη Δημοτικού εκείνη την αξέχαστη χρονιά...ανέλαβε τον Τάκη. Κάθισα κι εγώ μαζί του σαν ήρθε η σειρά μου και τον θυμάμαι τόσο χαρούμενο και γελαστό, τόσο γενναιόδωρο για τη βοήθεια, τόσο αγωνιστή και τόσο ευτυχισμένο...για πρώτη φορά!
Θυμάμαι να προσπαθώ να τον κάνω να πει το όνομα μου κι όταν τα κατάφερε τι απίθανο ήταν εκείνο το χειροκρότημα και το άναρθρο δυνατό του γέλιο με το λαμπερό πρόσωπο θα μου μείνει αξέχαστο!

Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης είχε μάθει να διαβάζει, μάζευε τα πράγματα του και πάντα ερχόταν προετοιμασμένος για την επόμενη ημέρα και το πιο σημαντικό είχε φίλους. Έπαιζε μαζί με τα αγόρια ποδόσφαιρο και με τα κορίτσια κυνηγητό κι αν και ήταν άτσαλος και αργός πάντα ήταν μαζί μας στα ομαδικά παιχνίδια. Έκανε για πρώτη φορά παρέλαση, περήφανος κι όλοι τον χειροκροτούσαν παρόλο που έχανε το βήμα του, επιτέλους αποδεκτός μπροστά σε όλους εκείνους που τον είχαν σαν παιχνίδι.
Στο τέλος της χρονιάς ο Τάκης ήταν ο προστατευόμενος μας, κανείς δεν τον πείραζε, κανείς δεν τον ενοχλούσε, δεν ανεχόμασταν λέξη για εκείνον...Ο Τάκης είχε γίνει από ιδιαίτερος ξεχωριστός...Σπάνιος κι ήταν δικός μας και νιώθαμε κι εμείς ξεχωριστοί μαζί του.

Την τελευταία ημέρα  στο σχολείο, θυμάμαι την μαμά του Τάκη. Κρατούσε στα χέρια της τα χέρια του δασκάλου, είχε το πρόσωπο της κολλημένο σε εκείνα τα ντροπαλά του χέρια, τα φιλούσε κι έκλαιγε κι έκλαιγε με λυγμούς, ψιθυρίζοντας "ευχαριστώ, ευχαριστώ...".

Ήταν η τελευταία του χρονιά στο σχολείο...η Έκτη Δημοτικού. Δεν πήγε ποτέ στο γυμνάσιο ο Τάκης...Η μαμά μου ακόμη τον θυμάται και κλαίει κι ακόμη θυμόμαστε εκείνον το δάσκαλο, τον καταπληκτικό εκείνο άνθρωπο που μας έκανε το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσε να κάνει ένας δάσκαλος...Μας έκανε υπεύθυνους ανθρώπους. Μας έκανε ανθρώπους!!!
Εκείνον τον απίθανο μπουρλοτιέρη που έβαλε φωτιά στα όνειρα μας...Δραγανίδης ήταν το όνομα του. Δεν έχω γράψει ποτέ μου ονόματα μα θα κάνω μιαν εξαίρεση για αυτόν τον ξεχωριστό παιδαγωγό. Ο κύριος Δραγανίδης...νέος, ξανθός, μουσάτος, ψηλός, αδύνατος κι όμορφος, σαν το Χριστό τον ίδιο. Όπου κι αν είσαι δάσκαλε, καλή σου ώρα και σε ευχαριστώ!

Πριν λίγα χρόνια γεννήθηκαν τα παιδιά μας κι ήμασταν ευτυχισμένοι πολύ....μα για ένα αγαπημένο μας ζευγάρι η ευτυχία είχε πίκρα και πόνο όταν διαπιστώθηκε πως ο πανέμορφος γιος τους μεγαλώνοντας ανέπτυσσε κάποιες ιδιαιτερότητες στην νοητική και κινητική του ανάπτυξη...
Ο δρόμος είναι ατελείωτος για το γονιό...μα όλα τα μπορεί για το παιδί του. Μαθαίνει πως ο δρόμος έχει αγώνα και προχωρά προσπερνώντας εμπόδια...ιδιαίτερα στη χώρα μας κι εκεί που όλα μπαίνουν σε ένα ρυθμό και ο γονιός χαλαρώνει λίγο,  έρχεται η ώρα το παιδί να μπει στην Δημόσια Εκπαίδευση...και ο γονιός να γίνει, η μαμά του Τάκη!

Έτσι με φρίκη διαπιστώσαμε εν έτη 2.00και πολύ κάτι...γονείς να μαζεύουν υπογραφές για να φύγει από τα νήπια το ιδιαίτερο παιδί που ρίχνει το επίπεδο Χάρβαρντ των παιδιών τους...Ένα παιδί γελαστό κι ήσυχο, χωρίς ίχνος επιθετικότητας, που το μόνο του έγκλημα ήταν πως ήταν αργό και καθυστερούσε το ρυθμό στην τάξη. Και ξαφνιαστήκαμε ακόμη περισσότερο, γιατί αυτοί οι γονείς που έβαλαν τις υπογραφές τους...δεν μας ήταν άγνωστοι.
Ζήσαμε τους φίλους μας να αντιστέκονται, να παλεύουν με ένα θηρίο...Το σύστημα και το σύστημα να νικά...ξανά και ξανά!
Ζήσαμε δασκάλους μικρούς, μικρότερους των περιστάσεων, να μην θέλουν να παλέψουν για ένα παιδί που έχει ανάγκη, πολλή μεγαλύτερη από τα υπόλοιπα νήπια του επιπέδου Χάρβαρντ, που ήξεραν κιόλας να κόβουν, να κολλούν και να λένε βου - α, βα! πολύ πιο γρήγορα από εκείνον...τον μικρό ξεχωριστό γιο των φίλων μας...

Και τα κατάφεραν! Τον έδιωξαν...
Κι οι γονείς συντετριμμένοι σαν τη μαμά του Τάκη έψαχναν να βρουν κάποιον...κάποιον γενναίο, κάποιον με όραμα...κάποιον άνθρωπο...Και βρήκαν.
Βρήκαν πολλούς!Γιατί υπάρχουν...

Θυμάμαι τη φίλη μου, τη μαμά, με πόση αξιοπρέπεια να στέκεται μπρος μου με τα μάτια θολά λέγοντας μου " Κάθε αρχή της χρονιάς ο ίδιος αγώνας...Κάθε αρχή της χρονιάς τρέμω..."
Τρέμει γιατί στην χώρα αυτή δεν υπάρχει σχέδιο ή πρόγραμμα για τους ιδιαίτερους ανθρώπους.
Ελπίζεις να πέσεις σε καλό δάσκαλο, σε καλό διευθυντή, σε καλό άνθρωπο...
Το αγόρι μας τα κατάφερε κι έμαθε να γράφει και να διαβάζει και να μιλάει και να λύνει μαθηματικές ασκήσεις, γιατί έχει για μαμά, "την μαμά του Τάκη"...και για δασκάλους ανθρώπους μα Α κεφαλαίο....

Όμως... όλα αυτά τα έγραψα για άλλο λόγο...γιατί έρχεται η ώρα του θερισμού και μπορεί να γεννήσεις ένα φυσιολογικό υγιέστατο πανέμορφο στα μάτια σου παιδί μα να είσαι προσεκτικός και ταπεινός...γιατί η ζωή έχει γυρίσματα πολλά.
Τα παιδιά βρίσκουν τον τρόπο να περιθωριοποιήσουν, να κοροϊδέψουν, να ταπεινώσουν...και σήμερα μπορεί να είναι διαφορετικός ο Τάκης, μα αύριο ποιος ξέρει ίσως να είναι διαφορετικό το δικό μας παιδί....
Για πολλούς και ασήμαντους λόγους...Δεν χρειάζεται να είναι κάτι σοβαρό, μην νομίζουμε πως μόνο τα σοβαρά μας κάνουν ιδιαίτερους...Στα μάτια των παιδιών, το δικό μας παιδί,  μπορεί να είναι διαφορετικό ή ιδιαίτερο γιατί έχει μακριά μαλλιά, γιατί μιλά πολύ αργά ή πολύ γρήγορα, γιατί τσεβδίζει, γιατί κλαίει πολύ ή γιατί είναι φωνακλάδικο, γιατί είναι φαφούτικο, γιατί είναι γκρινιάρικο, γιατί παριστάνει το μάγκα, γιατί είναι κοντύτερο ή ψηλότερο από τα παιδιά της ηλικίας του, γιατί είναι παχουλό, ή πολύ αδύνατο, γιατί δεν μπορεί να τρέξει γρήγορα, γιατί δεν μπορεί να βάλει καλάθι στο μπάσκετ, γιατί το θεωρούν άσχημο, γιατί δεν μπορεί να διαβάσει το ίδιο καλά ή γρήγορα με τα υπόλοιπα παιδιά, γιατί δυσκολεύεται στα μαθήματα, γιατί είναι πιο σκούρο το δέρμα του ή πιο ανοιχτό...ποιος ξέρει;
Τα παιδιά βρίσκουν λόγους για να γίνουν σκληρά με τη διαφορετικότητα και τότε...θα έρθει η σειρά μας να νιώσουμε το περιθώριο μέσω του παιδιού μας....Θα νιώσουμε τον πόνο και την απόγνωση και τότε θα γίνουμε "η μαμά του Τάκη"! κι ίσως αυτό να είναι παροδικό μιας και το παιδί μας μπορεί να αλλάξει, να ψηλώσει, να αδυνατίσει, να κόψει τα μαλλιά του και να μην είναι πια διαφορετικό...όμως ο Τάκης θα είναι για πάντα Τάκης κι η μαμά του θα έχει για πάντα να αντιμετωπίζει γονείς σαν εμάς  που θεωρούμε τα παιδιά μας  ανώτερα και σημαντικότερα και μπορεί να ξεχάσουμε πως είμαστε άνθρωποι και να γίνουμε...κάτι άλλο. Τότε θα έχει έρθει για εμάς η ώρα του θερισμού...

Όχι, η ζωή δεν εκδικείται, η ζωή εκπαιδεύει και για κάποιους, ήρθε...η ώρα της εκπαίδευσης. Η ζωή θα βρει τρόπο να μας εκπαιδεύσει...κι ας μην χρειαστεί αυτό να γίνει με πόνο. Οπότε ας κάνουμε χρήσιμη μια σκληρή εμπειρία, ας εκπαιδευτούμε  κι ας εκπαιδεύσουμε κι εμείς τα παιδιά μας στο να αποδέχονται την διαφορετικότητα. Μόνον έτσι θα μάθουν να  αναγνωρίζουν την περιθωριοποίηση για να την αποφεύγουν είτε ως θύτες, είτε ως θύματα, είτε ως απλοί παρατηρητές.

Έχε το νου σου λοιπόν, γιατί όλα στη ζωή αλλάζουν...Να το θυμάσαι κάθε φορά που δεν θέλεις έναν Τάκη να σταθεί δίπλα στο τέλειο πλάσμα σου... Να θυμάσαι πως ίσως έρθει η στιγμή να δοκιμαστείς και να δοκιμαστείς σκληρά, πολύ σκληρότερα από όσο αξίζει σε άνθρωπο και σε γονιό και... τι θα γίνει  τότε; Τι θα γίνει αν το πλάσμα σου σταματήσει να είναι "τέλειο"; Τι θα γίνει αν η ζωή θελήσει εσύ αύριο να είσαι  η "μαμά του Τάκη"; Ικέτιδα στα πόδια ενός ξένου;

Με τεράστιο σεβασμό  στις μαμάδες του κάθε Τάκη και πάνω από όλα σε εσένα...φίλη, γενναία μαμά του γενναίου σου παιδιού....

...Είμαστε όλοι γονείς του Τάκη...
                                                                                 Κατερίνα


ΠΗΓΗ: http://kapaworld.blogspot.gr/2013/07/blog-post.html

ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ - Χόρχε Μπουκάι

Διάβαζα το παρακάτω κείμενο.... 

Αλήθεια πόσο πολύ θα μπορούσε να σταθεί και σαν γράμμα μιας Δασκάλας προς τους μαθητές της...

"Πριν πεθάνω, κόρη μου, θα’θελα να’μαι σίγουρος ότι σου έμαθα:

• Να χαίρεσαι τον έρωτα
• Να έχεις εμπιστοσύνη στις δυνάμεις σου
• Να αντιμετωπίζεις τους φόβους σου
• Να ενθουσιάζεσαι με τη ζωή
• Να ζητάς βοήθεια όταν τη χρειάζεσαι
• Να επιτρέπεις να σε παρηγορούν όταν πονάς
• Να παίρνεις τις δικές σου αποφάσεις
• Να υπερασπίζεσαι τις επιλογές σου
• Να είσαι φίλη του εαυτού σου
• Να μη φοβάσαι μήπως γελοιοποιηθείς
• Να ξέρεις πως αξίζεις να σ’ αγαπάνε
• Να μιλάς στους άλλους τρυφερά
• Να λες κάτι ή να σωπαίνεις ανάλογα με το τι κρίνεις για σένα σωστό
• Να αποκτάς φήμη για τα κατορθώματά σου
• Να αγαπάς και να φροντίζεις το κοριτσάκι που έχεις μέσα σου
• Να μην εξαρτάσαι από την επιδοκιμασία των άλλων
• Να μην επωμίζεσαι τις ευθύνες όλων
• Να συνειδητοποιείς τα συναισθήματά σου και να πράττεις ανάλογα
• Να μην κυνηγάς το χειροκρότημα αλλά τη δική σου ικανοποίηση από το γεγονός
• Να δίνεις γιατί θέλεις, ποτέ γιατί νομίζεις πως είναι υποχρέωσή σου
• Να απαιτείς να σε πληρώνουν όπως πρέπει για τη δουλειά σου
• Να δέχεσαι τους περιορισμούς και την αδυναμία σου χωρίς θυμό
• Να μην επιβάλλεις τα κριτήριά σου ούτε να επιτρέπεις να σου επιβάλλουν οι άλλοι τα δικά τους
• Να λες το ναι μονάχα όταν το θέλεις και να λες όχι χωρίς ενοχές
• Να ζεις το σήμερα και να μην έχεις μεγάλες προσδοκίες
• Να ρισκάρεις περισσότερο
• Να δέχεσαι την αλλαγή και ν’ αναθεωρείς τις πεποιθήσεις σου
• Να προσπαθείς να γιατρέψεις τις παλιές και τις πρόσφατες πληγές σου
• Να φέρεσαι και να απαιτείς να σου φέρονται με σεβασμό
• Να γεμίζεις πρώτα το δικό σου ποτήρι κι αμέσως μετά το ποτήρι των άλλων
• Να σχεδιάζεις το μέλλον αλλά να ζεις το παρόν
• Να εμπιστεύεσαι τη διαίσθησή σου
• Να χαίρεσαι τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα
• Να καλλιεργείς σχέσεις υγιείς όπου ο ένας στηρίζει τον άλλο
• Να κάνεις την κατανόηση και τη συγγνώμη προτεραιότητές σου
• Να δέχεσαι τον εαυτό σου όπως είναι
• Να μην κοιτάς πίσω σου για να δεις ποιος σε ακολουθεί
• Να μεγαλώνεις και να μαθαίνεις από τις διαφωνίες και τις αποτυχίες σου
• Να επιτρέπεις στον εαυτό σου να λύνεται στα γέλια μες στο δρόμο χωρίς ιδιαίτερο λόγο
• Να μη θεοποιείς κανέναν, και ακόμη λιγότερο εμένα ."